𓃰How dare you!

3.4K 223 9
                                    

Tam 15 dakika olmuştu.
15 dakikadır bu ara sokakta onları bekliyordum.
Onlar kim miydi?
Eskiden annem için çalışan ve evrenin dört bir yanından bütün haberleri ona yetiştiren kişilerdi.
Artık benim için çalışıyorlardı.
Zaten annemi kaybettiğimden beri beni çok fazla umursamıyorlardı.
Sözde benim için çalışıyorlar ama sürekli ya geç kalıyorlar ya da saygısızlık yapıyorlardı.
Galiba benim kim olduğumu anlayamamışlardı.

Ara sokakta arkam dönük bir şekilde beklemeye devam ederken arkamdan gelen sese dikkat kesildim.

"Enya üzgünüm geç kaldım ama istediğini bulmak çok uzun sürdü ve eğer dinlersen-"

Bir hışımla önüme döndüğümde susmak zorunda kalmıştı. Ona doğru bir adım atıp konuştum.

"Öncelikle bana Enya demek senin haddine değil. Ben Enya, Nefeslerin Tanrıçası. Benimle düzgün konuş!"

Ona doğru bir adım daha attığımda o da bir adım gerilemişti.

"Ne öğrendiğini hemen söyle ve bir daha asla gözüme gözükme. On altı yaşında olabilirim ama bu güçsüz olduğum anlamına gelmez. Parmağımı azıcık oynatmamla birlikte senin için her şey biter, beni küçükseme! Anladın mı?"

Gözlerimi kapatıp kısa bir süreliğine vereceği nefese odaklandım. Anında öksürmeye başladığında sinsice tebessüm ettim.
Sert olmazsam kimse beni saymazdı.

"Umarım derdimi anlatabilmişimdir. Şimdi derhal duyduğun şeyleri anlat."

Hızla birkaç adım gerileyip konuşmaya başladığında sakinleşip onu dinlemeye konuştum.

"Loki bir kavgaya karışmış ve karnından yaralanmış. O yarayı aldığından beri kimse onu görmemiş fakat Midgard'da olabileceğine dair söylentiler varmış. Son birkaç aydır yokmuş, kayıplara karışmış."

O yaralanmış mıydı?
Hayır, hayır, hayır o bu şekilde yaralanıp bir anda ortadan kaybolmazdı. Annem haklıydı. Bir şeyler dönüyordu ve onu bulmam lazımdı.

"Başka bir şey yoksa gidebilirsin."

Dediğim sözle birlikte koşar adımlarla uzaklaştığında kıkırdadım. Benden gerçekten korkmuştu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kendimi eve ışınladıktan sonra hızla üstümdeki kapüşonlu kıyafeti çıkarttım ve evdeki kütüphaneye yöneldim.

Loki'nin güçleri bazen işime yarıyordu.

Düşüncemle birlikte tebessüm ederek gözlerimi raflarda gezdirmeye başladım.
Üzerine "Midgard" yazan kitabı bulmamla birlikte hemen elime aldım ve göz gezdirdim.
Midgard'la ilgili tek kitap olmasına karşın pek ilgi çekecek bir bilgi yoktu.
Fakat tam son sayfayı kapayacakken gözüme bir not ilişmişti.

Hemen kağıdı elime alıp açmıştım.

"Eğer Midgard'a gideceksen Avengers'ları bul!"

Bu notu kimin koyabilmiş olacağını düşünürken aklıma tek bir isim gelmişti.
Bu notu annem koymuş olabilir miydi?
Ama annem Midgard'a veya başka bir gezegene gitmemi kesinlikle istemiyordu ki!

Bunun üstünde daha fazla düşünmemeye çalışarak hızla notu aldım ve yüzümü gizleyen kapüşonlu gri kıyafeti tekrar giyindim.

Odaklanmaya çalıştım.

Evet ışınlanma gücüm vardı fakat henüz o kadar iyi değildi.

Odaklanmaya devam ederken kendimi çok sevdiğim ışık hüznesi içinde bulmuştum.

Işınlanmayı başarmıştım!

Loki bunun için bile benimle övünebilirdi bence.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hepinize merhaba!
Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir
Bu bölüm biraz kısa oldu ama uzun bölümler de gelecek

Daughter of Loki | EnyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin