Daughter of Loki | Enya

𓃰Back to Asgard

Sonunda istediğimiz bilgileri alabildiğimizde mağaradan çıkmış ve bizi onca zamandır bekleyen Thor'un yanına gelmiştik.

Fakat Thor'un söylenmeye başlamasıyla herkesin gergin olan sinirleri daha da kötü olurken benim de baş ağrım kötüleşmeye başlamıştı.

"Bu kadar çok bekleyeceğimi keşke önceden söyleseydiniz!"

"Biz nerden bilebilirdik ki işlerin bu kadar karışacağını!"

"Ne oldu ki?"

Herkesin aynı anda konuşmasıyla yüzümü buruşturdum. Sesler rahatsız ediciydi.

"Şu an anlatmak uzun sürer!"

Yürümeye çalışırken derin bir nefes alarak kendimi toparlamaya çalıştım ama vücudumun kontrolü bende değildi.

Ara ara kulağıma ulaşabilen ve algıladığım sesler beni rahatsız edip yüzümü buruşturmama yol açarken etrafıma baktım. Herkes gitmek için hareketlenmişti. Fakat ben mağaranın dışındaki taşlara tutunmuş bekliyordum.

Herkes birkaç adım attıktan sonra birinin eksikliğini fark edip teker teker bu tarafa dönmeye başlamışlardı.

Thor'un hızla bana doğru gelmesiyle birlikte elimi kaldırarak durmasını işaret ettim.

"Şu an bana yaklaşmak pek iyi bir fikir olmayabilir. Sana istemeden zarar verebilirim."

İlerleyen herkes yavaş yavaş geri gelip etrafıma dizildiğinde konuşmaya çalıştım.

"Kendimi çok iyi hissetmiyorum. Saraya gitmeden önce biraz dinlensek sorun olur-"

Sözümü tamamlayamadan karanlığın beni içine çektiğini hissetmemle duraksadım.

Fakat geriye sadece oyuncak bir bebek gibi yere düşen bedenimin hissi ve bana seslenen kişiler kalmıştı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Neden bunları ben yaşıyordum?

Neden ben?

Bilincim yavaş yavaş eski haline dönerken sanki bir asır uyumuş gibi hissediyordum.

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda etrafıma baktım.

Neden bir ormanın içindeydim?

En önemlisi neden tek başımaydım?

Yaslandığım ağaçtan yavaşça doğrulurken etrafı incelemeye devam ettim.

Beni burada bırakmışlar mıydı?

Aklıma aniden gelen düşünceyle duraksadım.

Ya Loki'yi bensiz bulmaya gittilerse?

Sinirle ayağa kalktığım an başımın dönmesiyle yanımdaki ağaca tutundum.

Loki'yi bulmadan durmak yoktu.

Benden birkaç adım ötede duran pelerinimi alıp üstüme geçirdim ve kapüşonumu örttüm.