Gördüğüm kabustan sonra hiç uyumamış olmanın etkisiyle, kapım çaldığında uykulu bir sesle cevap verdim.
"Gelebilirsiniz!"
İçeri beline kadar uzanan kumral saçları, çilleri, beyaz teni, uzun boyu ve pembe yanaklarıyla bir kız girmişti.
"Merhaba Lady Enya, Kraliçe Frigga beni size yardım etmem için yolladı."
"Adın neydi?"
Kız gülümseyerek cevap verdiğinde ben de ona gülümsedim.
"Colette." (Kolet diye okunuyor diyebiliriz ❥)
"Memnun oldum Colette."
"Yardımcı olmamı isteyeceğiniz bir şey var mı?"
"Üstüme bu gecelik dışında bir şey giyinmek güzel olabilirdi."
Bu dediğim üzerine kıkırdayan Colette konuştu.
"Nasıl bir şey istersiniz?"
Bunun üzerine Colette'in üstüne baktım.
Üstünde bembeyaz altın detayları olan bir elbise vardı.
Yere kadar uzanan bu elbise benim için fazla gösterişliydi.
"Çok abartılı olmasın ama çok günlük de olmasın?"
Dediğim şey üzerine hızla başını sallayıp giyinme odasına giden Colette'in arkasından bakakalmıştım.
Umarım iyi anlaşabilirdik.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Colette elinde diz boyu, bembeyaz, askılı bir elbise ile gelmişti.
Elbisenin üstünde minik ve mavi çiçek işlemeleri vardı.
Çok şıktı.
"Teşekkür ederim, Colette."
Colette hızla başını salladı ve konuştu.
"Benim yapmamı isteyeceğiniz başka bir şey yoksa ben çıkayım."
Hayır anlamında kafamı iki yanıma sallayıp konuştum.
"Saray bahçesine çıkmam sorun olmaz değil mi?"
"Elbette sorun olmaz."
Colette yavaşça tebessüm etti ve kafasını hafifçe eğip bana selam verdi.
Ardından hızla odadan çıktı.
Kimseye görünmek istemiyordum ama tüm gün saray odasında oturursam da sıkıntıdan patlayabilirdim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Parmaklarımı yavaşça, taradığım saçlarımın arasından geçirdim.
Bugün boş boş saray koridorlarını dolaşmıştım.
En sonunda sıkılıp geri odama dönmüştüm.
Şimdiyse saçımı tarayarak dün akşam gördüğüm rüyayı düşünüyordum.
Fakat iç seslerimi dinlerken bir anda çoğaldılar ve onları susturamaz hale geldim.
"Gördüğün rüya haklı mıydı?"
"Elbette haklıydı!"
"Kendini saklıyorsun!"
"Hayır, sadece kendini koruyor!"
"Yalancı!"
Hızla oturduğum koltuktan ayağa kalktım ve bağırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Daughter of Loki | Enya
Fiksi PenggemarHer zaman gördüğüm kabuslardan biriyle gözlerimi hızla açtım. Artık bir şey hissetmiyordum. Alışmıştım. Kanıksamıştım. Fakat tüm bu olanları anlamlandıramıyordum. Annem öleli tam bir yıl olmuştu. Bir koca yıl. Fakat bu rüyaları son iki haftadır...