Chapter Two

3.4K 114 8
                                    

     Matapos ang ilang linggo na walang malay si Savanna ay sa wakas nag-mulat na ulit ito ng mga mata

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

     Matapos ang ilang linggo na walang malay si Savanna ay sa wakas nag-mulat na ulit ito ng mga mata. Kumunot ang noo niya nang makarinig ng dalawang boses na tila ba nag-uusap. Agad napansin ng isang doktor ang pagkilos ng pasyente nila.

Nakabukas lang ang pinto ng silid ni Savanna at may dalawang taong nag-uusap sa tapat ng pintuan kaya't napansin siya agad. Lumapit ang lalaking doktor sa kaniya upang tignan kung gising na nga ba siya.

"She's awake, tell her doctor," sabi nito sa nurse na katabi.

Savanna wanted to talk but she felt too tired to even say a word, her throat feels dry as well. The doctor sat at the seat beside her bed.

"Wag ka mag-alala, ligtas ka rito. I'm Dylan, a doctor, " sabi nito sa kaniya.

She stayed awake only to observe her surroundings. More doctors came to her room yet she still doesn't have any idea of what's going on. Kung hindi lang masakit ang katawan niya at mabigat ang pakiramdam niya ay iisipin niyang nakatulog lang siya't kagigising lang.

Hindi nagtagal ay bumalik din sa pagtulog si Savanna, hindi naman umalis si Dylan sa tabi niya at hinintay ang muling paggising niya. Ilang oras lang ang hinintay ng doktor at nagising din ulit ang pasyente.

"W-where am I," tanong ni Savanna sa lalaking naka-upo malapit sa kaniya.

"You got into an accident. You don't remember?" Savanna stared at the doctor while trying to remember the accident he was talking about.

Hindi gaanong maliwanag ang ilaw na nakasindi sa loob ng silid at nakasarado rin ang pinto.

Dahan-dahang umiling si Savanna bilang sagot sa tanong ng doctor.

Tumango naman si Dylan bago muling magtanong, "okay, your name? Do you remember it?"

Kumunot ang noo ni Savanna, halatang pilit niyang inaalala. Nagsimulang tumulo ang mga luha niya habang umiiling. Naging malalim din ang paghinga niya kaya agad siyang dinaluhan ni Dylan.

"It's okay... It's okay. I'm here to help you," he sounded so sincere that it helped her calm down. Dylan held her hand then wiped her tears for her.

"I'm here for you, hindi mo kailangan mag-alala. Inaasahan naming na baka naapektuhan ng aksidente ang memorya mo, pero babalik din ang mga 'yon. Focus on recovering, okay?" Nginitian ni Dylan si Savanna. Unti-unting tumango si Savanna at pilit na pinakalma ang sarili. Something about his voice was enough to convince her that she'll be okay.

Lumipas ang dalawang araw at mas naging maayos na ang lagay ni Savanna, pinatunayan naman sa kaniya ni Dylan ang sinabi nito. Siya ang laging nagbabantay kay Savanna, kaya naging madali para kay Savanna na magtiwala rito.

"When will my memories come back?" Savanna asked.

Savanna's recovery was fast, almost all the doctors that were assigned to her are doing their best to give her the best treatment because Dylan asked them to. He badly wanted to tell her about the child in her womb, but it seemed that the girl haven't even noticed yet.

His Ex-WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon