mafia | zm

0.1

İtalyan Mafya Lideri
Zayn baba
Önünde saygıyla eğilerek okuyalım

Sevdiğin ve seni çok sevmesini istediğin insanların profilini, sesini, duruşunu, güzel yüzünü ve hayranı olduğun bir türden ruhu birleştirip hayallerini süsleyen bir insan yaratırsın, geceleri ve geride kalan her zamanda ona tutunursun, ona aşık olursun. Ya da öyle sanarsın; Birisine aşık olmayı bırak, hiç kimse hiç kimseyi son noktasına kadar ya da tepkilerini ezberleyecek kadar tanımaz ki. Annenin yanında başka birisin, benim yanımda tamamen başka biri. Hiç birimiz seni kendinen daha çok iyi tanıyamaz. Sen onu sadece o izin verdiği kadar görüp tanırsın. Perde arkasına şahit olmazsın, güzelim. Ve aslında uzaktan hiç görmediğin birisine hayranlık duyuyorsan, onu ne tanıyorsun ne de son nefesinde onu yalnız bırakacağın için ağlayacak kadar seviyorsun, bal çiçeğim.

***

Parmaklarımı siyah elbisemin askılarına geçirip kumaşı yukarı çektim.Askıları omuzlarıma oturttuktan sonra belime kadar uzanan saçlarımı bir elimle toplayıp sağ omzuma attım ve geriye uzanarak fermuarla sinir bozucu bir savaşa girdim.Dilimi dişlerimin arasında sıkıştırarak nefesimi tuttum ve daracık elbisenin fermuarını nihayet sonuna kadar çekebildim.Makyaj masama eğilip kırmızı ruju dikkatlice dudaklarıma sürdüm.Kenarlarına taşan boyayı parmaklarımla silip saçlarımı dağıttım ve odadan çıkmadan önce küçük çantamı aldım.Merdivenleri dikkatlice inerken ince bantlı,yüksek topuklularım şimdiden bileğimi sızlatmaya başlamıştı.Al Pablo,salonda dikilirken gözleri üzerimde gezindi.Gözlerini yumarak derin bir nefes aldı.

" Nastassia,bu elbise ile gidemezsin. " Tek kaşım havaya kalkarken onu duymamış gibi kapıya ilerledim.Al Pablo,hızlıca kapıya yöneldi ve benim için açtı.

" Zayn,seni de beni de öldürecek. " Alaycı bir kıkırtı dudaklarımdan kaçtı.Ona kirpiklerimin altından bir bakış atıp göz kırptım ve elimle sırtına hafifçe vurdum.

" Ne giyeceğimi patronun karar verecek değil ya,Pablo. "

" Bunun şaka olduğunu düşünüyorsun ama öyle değil,Nasty. "

Omuz silkerek saçlarımı savurdum ve önden arabaya doğru ilerledim.Al Pablo,hemen arkamdaydı.Bir eliyle kapıyı açması için şoföre işaret verdi.Arka koltuğa Al Pablo ile birlikte yerleştim.Pablo,siyah ceketinin cebinden telefonunu çıkartarak saati kontrol etti.

" Hızlı sür,Sergio.Bayan Malik'in yemeğe yetişmesi için on dakikan var. " Bacak bacak üzerine atarken gözlerimi devirerek camdan Milano sokaklarını izlemeye başladım.Kontrol manyakları,emir kulları,korkaklar.Etrafım tam olarak bu tarz erkek müsveddeleri ile doluydu.Bir buçuk senedir Zayn ile evliydim,bu hayata alışmam aylarımı aldı ama nihayetinde ben de bu ailenin bir üyesi olmuştum ve şüphesiz ayak uydurmak zorunda bırakılmıştım.Zayn ile Rusya'da bir gece klübünde tanışmıştık.O,tatil için gelmişti ve İtalya'ya döndüğünde bile benimle aylarca iletişimde kalmaya devam etmişti.İlişkimiz resmi olarak başladıktan iki ay sonra onu arkadaşlarım ile tanıştırmıştım.Hepsi aklımı kaçırdığımı düşündüler.

" Ne işle uğraşıyorsun ? " sorusuna Zayn hiç çekinmeden " Mafyayım " diyerek cevap verdiğinde Olga mekanın bir ucunda saçlarıma yapışıp beni azarlamıştı.

Düğünüme ailem katılamamıştı,çünkü Zayn ve çevresiyle tanışmalarını istememiştim.Kesinlikle onunla evlenmeme izin vermezlerdi.Zayn,sadece en yakın arkadaşım Anna'nın gelmesine müsaade etmişti.Şimdilerde bunu hatırladıkça üzülmeden edemiyorum çünkü sadece bir kez evlendim ve ailem yanımda değildi.

" Geldik,Nastassia. " Çantamı alıp arabadan indim ve Al Pablo ile birlikte restoranda doğru ilerledim.Hoş görünümlü garson kız,bizi gülümseyerek karşıladı.

" Zayn Malik adına rezervasyonumuz var " dedi Al Pablo,ellerini beline koyup etrafa göz gezdirirken.Muhtemelen patronunu arıyordu.Garson kız,başını salladı ve masamıza kadar bize eşlik etti.Masanın en baş köşesinde oturan Zayn'i gördüm.Siyah takım elbisesi içerisindeki siyah gömleğinin ilk üç dövmesi açıktı.Mürekkepli parmaklarının arasındaki kristal bardaktan viskisini yudumlarken benimle göz göze geldi.Ela gözleri ağır ağır elbisemi süzerken çenesinin bir çelik gibi kasıldığını fark ettim.Gözlerimi devirmemek için kendimi zorlarken masadaki tüm bakışlar üzerimde olduğu için sahte bir gülümsemeyi yüzüme yerleştirdim.Zayn,elindeki bardağı masaya bırakıp doğruldu.Bir elini belime koyup beni kendine çekerken elimi omzuna koydum ve dudaklarına minik bir öpücük kondurdum.

" Nastassia. "

" Hayatım. " Sandalyemi benim için çekti,zarif bir tavırla oturdum ve saçlarımı geriye atarken masadakilere gülümseyip başımla hafifçe selam verdim.Zayn'in karısı olduğum için Milano'daki insanların bana da sarsılmaz bir yaklaşımı oluyordu.Sanki her daim saygılı ve kibar olmak zorundaymış gibiydiler.

Masada ilgimi çekmeyen konular konuşulurken onları dinliyormuş gibi yapıyordum.Zayn'in eli masanın altından bacağıma uzandı ve parmakları sertçe toplanan eteğimi aşağıya çekiştirdi.Ellerimi çeneme yaslayarak ona bir bakış attım.Çoğu zaman bakışlarıyla ne demek istediğini anlamış olurdum.

" Yaklaş. " Sandalyemde hafifçe dönüp ona doğru yaklaştım.Çenemi tutarak gözlerini gözlerime kenetledi ve sanki küçük bir çocuğa yapması gereken,doğru olan bir şeyi söylüyormuş gibi fısıldadı.

" Bir daha bu elbiseyi giyme,Nastassia. " Burada onunla tartışmak isteyeceğim son şey olurdu.Muhtemelen insanları umursamadan masayı talan eder,beni de zorla eve götürürdü.Gözlerine bakmaya devam ederken usulca başımı salladım.

" Tamam. " Önüme düşen bir tutam bukleyi kulağımın arkasına atarken başını hafifçe geriye yatırarak yarı örtülü gözleriyle bana baktı.

" Güzel. "