Bugün Nastassia'nın doğum günüydü.Zayn,tüm bu koşuşturmanın arasından nihayet ofisine varabildi.Gömleğinin kollarını sıyırıp ilk üç düğmesini açtı ve deri sandalyeye oturmadan önce kendine bir bardak Absent doldurdu.
" Akşam için ne ayarlayalım ? " Al Pablo,masanın hemen karşısında ayakta dikilirken ellerini önünde birleştirdi.Her sene farklı bir konsept bulmaktan yorulan Zayn'e her seferinde bu ikili yardım ediyorlardı.
" İnsan doğduğu günü kutlamaz,Pablo.Bilir misin ? Başarıyı kutlarsın ve doğmak bir başarı mı ? Hayır.Mezun olduğunda kutlarsın.Bir işi alırsın,kutlarsın.Sınavı geçersin,kutlarsın.Bir bebek ilk kez " baba " der,bunu da kutlarsın.Yaşlanıyor oluşunu kutlayan tek aptal insandır. " Al Pablo,Zayn'in sözlerini anlamsız bulsa da başını sallayarak onu onayladı.
" Haklısınız,patron." Zayn,ağır ağır başını salladı.
" Ama Nastassia bunu anlamaz : kutlanacak.Sen git ve rezervasyon yaptır.Koca bir buket ve hediyeyi unutma. "
****
" İyi ki doğdun anneciğim ! Artık yirmi altı yaşındasın ve çok yaşlısın. "
Leon'un elime tutuşturduğu resme bakarken gülsem mi yoksa ağlasam mı emin olamadım.Bana çok yaşlı olduğumu söylemişti ama yine de ona kocaman gülümseyip sarıldım ve yanağını öptüm.
" Çok güzel olmuş aşkım,bu aldığım en güzel hediye. "
Kanepede uzanıp birlikte çocukluk fotoğraflarımı kurcaladık.Küçükken bir hayli tombul bir bebek olduğum için fotoğraflarım Leon'u kahkahalara boğdu ve inanmakta zorluk çekti.
" Yanakların çok tatlıymış anne. " Karnımın üzerine oturdu ve ellerini yanaklarıma koyup minik öpücükler kondurdu.Alnına düşen bukleleri geriye doğru tararken alt dudağımı sarkıttım.
" İlkokulda benimle hep dalga geçerlerdi. " Kaşlarını çatarak bu söylediğimi onaylamayan bir tavırla başını iki yana salladı.
" İnsanlarla alay etmemeliyiz.Kalpleri kırılabilir. " İşaret parmağımla burnunu dürterken ona kocaman bir gülümseme gönderdim.Leon'un bazen benden bile zeki ve duyarlı olduğunu düşünmüyor değildim.
" Aferin anneciğim. "
Hava kararmak üzereyken kanepede uyuyakaldım ve beni uyandıran Zayn oldu.Kanepenin baş ucunda bir dizinin üzerine eğilmiş,yüzüme düşen saç tutamlarını geriye çekerken gözlerimi açtım.Onu görür görmez dudaklarımda bir tebessüm belirdi.Sadece bir süreliğine gözlerimi dinlendirmek istemiştim ve uyuduğumun farkında bile değildim.
" Ne zaman geldin ? " Kanepede ona doğru dönüp iki elimi yanağımın altında birleştirerek uyku dolu gözlerimle ona baktım.Bir elinin tersiyle yüzümü okşarken uzanıp alt dudağımı hafifçe öptü.
" Az önce.Hazırlarsan iyi olur. " Kaşlarım hayretle havaya kalkarken kanepede doğruldum ve saçlarımı tek bir omzumda ellerimle topladım.
" Ben evde oluruz diye düşünmüştüm. " Keşke beni hazır olmam konusunda uyarsaydı çünkü şu an tamamen ev halimleydim.Gözlerim duvardaki saate kaydı : vakit altıyı geçiyordu.Kanepeden kalktım ve merdivenlere yönelirken Zayn arkamdan bana seslendi.
" Lütfen fazla abartma,Nastassia.Karımı yanımda bir Diva gibi gezdirmek istemiyorum ! " Ona omzumun üzerinden gözlerimi kısarak bir bakış attım ve hafifçe dil çıkarıp merdivenleri çıktım.Leon,yatağımıza uzanmış son derece rahat bir oturuşla iPad'imden bir oyun oynuyordu.Bir bacağını bacağının üzerine koymuş,bir kolu ise başının altındaydı : tam bir küçük adam !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mafia | zm
Fanfiction" Çocukken her akşam yatmadan önce Tanrı'ya bana bir bisiklet vermesi için dua ederdim. Bir gün Tanrı'nın çalışma tarzının bu olmadığını anladım. Ertesi gün gittim kendime yeni bir bisiklet çaldım ve her akşam yatmadan önce Tanrı'ya günahlarımı affe...
