Remember Me, Marydale

Chapter 33

Maymay's POV

Zoey and I decided na huwag na muna sabihin sa mga kaibigan namin na nagbalik na ang mga alaala ko. Simula pa noong dukutin kami ni L sa Germany hangganf dalhin nya kami dito sa Pilipinas. Nagpapasalamat na lang talaga ako at nabuhay kaming mag-ina. Ngayong naalala ko na ang lahat, hindi na ako papayag na may masasaktan pa ni isa sa amin.

Flashbacks

"Ano talaga ang totoong nangyari May?" tanong ni Doktora

"Naalala ko na po ang lahat. Nasa Germany kami noon. Si Edward nasa trabaho. Ako naman at si Jandale ay nasa bahay. It was 4pm ng may marecieved akong message. Ang sabi sa message si Chloe daw sya at nag-away daw sila ni Zeke kaya ako lang mapupuntahan nya sa Germany. Dahil nandoon din sila that time. Dahil sa nabasa ko agad akong napalabas kasama si Jd at nagdrive papunta sa park na sinasabi sa message. Pagdating ko doon bumaba akong kalong si Jd. Hinanap ko agad si Chloe. Tapos bigla na lang nagdilim ang paningin ko. Nung magising ako, nasa isang kwarto na kami ni Jd. Kumpleto naman ang mga gamit namin mag-ina. May mga baby supplies pa rin. Ang akala ko prank lang yun. Hanggang sa pumasok si L sa kwarto at pilit na inagaw sa akin si Jd. Wala akong nagawa dahil may humawak sa akin at tinurukan ako ng hindi ko alam.

Nung magising ako nakatali na ako sa isang upuan. Tinanong ko si L kung nasaan ang anak ko. Pinakita naman nya na nasa mabuting lugar at inaalagaan ang bata. Late ko na narealize na nahulog ako sa patibong ni L. Na nagdala sa amin sa kapahamakan ng aking anak."

"Pinahirapan ako ni L. Nilatigo, pinabugbog, lahat na ata ng pagpaparusa naranasan ko. Kada gabi ay katabi ko pa rin si Jd. Sa kanya ako kumukuha ng lakas. Nung natyempuhan kong wala si L ay nagdecide akong tumakas. Pero nahuli nya pa rin kami. L decided na dalhin kami sa Pilipinas. Araw-araw ay tinotorture nya ako. Unti-unti na rin akong nawawalan ng pag-asa. Hanggang isang araw dinala nya kami sa isang bangin. Sabi ko ito na ata ang katapusan. Tanggap ko nang mamanatay na kami. Pero narinig ko si Zoey. Nagkaroon ako ng katiting na pag-asa. Hanggang sa wala na akong maisip at tumalon ako sa bangin kasama si Jandale. Alam kong maililigtas nya kami." mahabang salaysay ko.

"Marami kaming nakitang drugs sa katawan mo May, one reason kaya hindi agad bumalik ang memories mo. Thanks God at okay ka na ngayon." sabi ni Dra.

"Maraming salamat din po sa inyo dra at kay ate Lorie. Kundi dahil sa inyo baka tuluyan na akong nawalan ng hininga. Hindi nyo ako pinabayaan." sagot ko sa kanya.

-- End Of Flashbacks --

Zoey and I decided na umuwi na para hindi na sila mag-aalala sa amin. Habang nagdadrive ako ay iniexplain naman ni Zoey ang mga dapat ko tandaan da paghawak ng baril. Naikwento na rin niya ang lahat sa akin. Maging ang pagpatay nya sa ibang mga kasabwat ni L.

When we arrived at Maddie's house ay nagtungo agad ako sa kwarto namin. Nakita kong natutulog ang mag-ama ko. Naligo ako at nagbihis pagkatapos ay tumabi na ako sa kanila.

Mukhang naalimpungatan naman si Edward kaya nagising sya.

"Mhie, mabuti naman at nandito na kayo." sabi nito.

"Shhhh. Bukas na tayo magusa dhie. Matulog na muna tayo." sabi kong nakangiti at hinaplos ko ang mukha nya.

Kinaumagahan.

"Beshywaps, saan naman kayo naglibot nitong si buntis bakit 2days kayong wala?" bungad sa amin ni Maddie.

"Alam nyo na moodswings ko mga beshies Hahaha." sabi ni Zoey

"Grabeng moodswings naman yan," sabi ni Elle

"Hay nako, iba-iba talaga ang mga naglilihi." sagot ni Zoey sabay kindat sa amin.

We only have 2 weeks para matuto akong bumaril. One week na lang din at tuloy ba tuloy na ang ginagawa naming preparation para kay JD. At two weeks na lang din sina Zoey dito.

Pagkatapos mag-agahan ay nagsipasok na ang mga kaibigan namin sa trabaho. Maya-maya pa ay lumabas ng kwarto nila si Zoey.

"Babe saan ka na naman pupunta?" tanong ni Jax na nakasunod sa kanya.

"Please Jax, ayoko muna makita ang mukha mo. Naaalibadbaran ako. Please lang." sabi nito na halata ang pagkabugnot sa mukha.

"Babe please naman. Don't go anywhere kung hindi ako kasama." pakiusap ni Jax

"Please lang din Jax. Kahit 2 or 3 days lang. Please naman. Di ko na rin maintindohan mood swings ko. Please." sagot ni Zoey at lumabas na sya ng bahay.

Akmang susundan pa sya ni Jax pero hinawakan ko ito sa braso.

"Let her alone for awhile Jax, ganun talaga ang mga nagliliho. Madalas di maintindihan ang ugali." sagot ko ng malumanay sa kanya.

"She's right bro. Ganyan din si May noon. Madalas din ako mapatulog sa labas ng kwarto. Ilang buwan lang naman babalik din sya sa dati." Edward explain habang kalong nito si JD. Linapitan ko ang mag-ama ko at hinalikan silang dalawa.

"Susundan ko muna si Zoey, dyan muna kayo" sabi ko sa kanila.

- - - - - - - - -- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -
Zoey's POV

Lumabas ako ng bahay. Wala naman talaga akong mood swings. Kasama ito sa mga plano namin ni May para makalayo muna sa mga kaibigan namin. Kailangan ko maituro sa kanya ang mga nalalaman ko. Habang nandito pa ako kailangan ko sya turuan. Ayokong malagay na naman sya sa alanganin.

Sumunod naman si May sa akin.

"Okay ka lang girl?" tanong nya.

"Kailangan ko gawin ito girl. We only have two weeks. Kaya natin ito." nakangiting sagot ko.

Maya-maya pa ay lumapit na sa akin si Jax at kinausap ako.

"Babe, do you really need that space?" tanong nito habang nakaluhod sa harap ko.

"I do babe. Just give me a week babe. Mahirap sa totoo lang. Kaso naiinis na ako sa sarili ko dahil ikaw na lang lagi ang napagbubuntunan ko ng inis. Alam kong dala lang ito ng pagbubuntis ko pero gusto ko muna makapag-adjust." sagot ko at hinawakan ang mukha nya.

"I have no choice babe, mukhang decided ka na. Pero pwedeng doon ka na lang kina Mama Ludy?" tanong ko

"Sasamahan ako ni May babe. Isasama namin si Jandale. Si Edward ay sasamahan mo sa Manila. Tumawag sina tita sa kanya." sabi ko.

"Mabuti naman kung ganoon babe. Atleat I know you are safe there." sabi nito.

Pagkatapos mag-usap ni Jax ay nagsimula na rin ako mag-ayos ng damit ko. Nung tinawag sya ni Edward para kausapin ay kinuha ko ang isang kahon na matagal ko ng itinago. Inilagay ko ito agad sa maleta ko.

Isang linggo. Maituturo ko na ang lahat ng alam ko sa pagbaril. Please guide Maymay. Keep them safe.

- - - - - - - -- - - -- - - -- - - -- - - -- - - -
Author's Note :

Maraming salamat po sa mga nagbabasa pa rin.

I will be updating once a day.

Muli samahan nyo po ako hanggang katapusan 😅😘