The Badboy isn't that bad

*27*

POV TESS

Is hij serieus? Ik heb net gehoord dat ik geen kinderen kan krijgen en hij vraagt hoe het gaat?!

"Tuurlijk gaat alles goed" zeg ik sarcastisch. "Kan niet beter! Ik heb net gehoord dat ik geen kinderen kan krijgen behalve als ze worden gemaakt in een milkshake machine of iemand mijn kinderen draagt! Maar voor de rest gaat alles goed" vervolg ik terwijl ik mijn stem verhef en geërgerd recht sta en heen en weer loop.

"Zo bedoelde ik het niet" zegt Jake maar ik onderbreek hem. "Tuurlijk bedoel jij nooit iets zo! Zo ben je altijd" zeg ik. "Wat bedoel je daarmee" vraagt Jake nu ook een beetje geïrriteerd. "Dat het nooit je bedoeling is om een klootzak te zijn maar dat je dat wel altijd bent! Hoe dom is die vraag" zeg ik het laatste roepen alsof hij dom is.

"Weetje er zijn altijd zo van die domme mensen die vragen hoe het gaat in zo van die kutmomenten zoals als er bv iemand is gestorven! Ja hoe denk je dat het gaat? Goed?!" Roep ik geërgerd.

"Tess ik weet dat je boos bent maar je moet je frustraties niet uitwerken op Jake" zegt Aaron duidelijk. "Waarom niet? Jullie willen toch dat ik zeg hoe het met me gaat?! Awel ik zeg het toch?!" schreeuw ik.

Ze kijken me allemaal in stilte aan en weten niet wat ze moeten zeggen.

OK Tess, probeer te kalmeren, Aaron heeft gelijk! Het is niet Jake zijn schuld dus ik moet niet zo tegen hem doen.

Ik neem een diepe adem lucht en zucht het weer uit. "Sorry" zeg ik. "Ik ben gewoon licht gevoelig nu" vervolg ik terwijl ik rustig naast Jake ga zitten in de zetel.

"Het is OK" zegt hij terwijl hij lief naar me lacht en over mijn been wrijft. "Het is gewoon, ik droom al van kinderen te hebben sinds ik zes ben" zeg ik.

"Dat weet ik nog" zegt Aaron met een lach. "Je vondt je poppen niet levendig genoeg om als baby te spelen dus deed je dat bij mij" zegt hij lachend waardoor andere nu ook moeten meelachen. "Ze gaf me altijd een glas melk en sneed de korsten van mijn brood" zegt hij lachend. "En dan s'avonds kwam ze in mijn kamer om mij wakker te maken en om me dan zingend in slaap te laten vallen" vervolgt hij waardoor iedereen nu moet lachen.

"Ik kan jullie zeggen dat dat nog valser was dan nu" zegt Aaron lachend.

"Ze droomt al van kinderen terwijl ze zelf nog een kind was" zegt Aaron nu verdrietig. "Het is raar" zeg ik zacht. "Want toen ik klein was stelde Ik me voor dat ze echt voor mij stonden en ik hen kende" vervolg ik.

"En ik stelde me dan voor hoe ze eruit zouden zien en klinken! En het geluid van hun lach!" Zeg ik terwijl er tranen in mijn ogen komen. "En nu kan ik me niet inbeelden... hen nooit te kennen" zeg ik het laatste terwijl mijn stem afbreekt.

"Dat kan je misschien nog" probeert Ellen me te troosten, ik kijk haar aan en zie ook tranen in haar ogen. "Dat kan ik misschien ook niet" antwoord ik. Jake leunt over en 2 seconden later voel ik zijn armen rond mij waarna ik hem terug knuffel.

"Ik... Ik weet gewoon niet hoe ik moet reageren! Ik wil al zo lang een kind en-" zeg ik maar wordt afgekapt door een stem. "Jake ik ben thuis" hoor ik een vrouwenstem roepen waarna de voordeur sluit.

"Mam?" Vraagt Jake verward waarna Marie de woonkamer binnenloopt. Ze kijkt eerst een beetje verbaasd als ze ons allemaal ziet maar dat verandert weer snel. "Ik wist niet dat je bezoek had jake" zegt ze. "Dag Daniël en Jonas" zegt ze terwijl ze elkaar een kus op de wang geven.

"En Tess is hier ook" zegt ze met een glimlach maar haar gezicht verandert snel als ze mijn gezicht heeft gezien. "Oh maar lieverd toch" zegt ze geschrokken terwijl ze naar mij loopt. "Wat is er toch gebeurd, kijk je gezicht en waarom moet je huilen?" Vraagt ze bijna in paniek.