The Badboy isn't that bad

*9*

POV TESS

Omg hij kust me?! Ik kan het niet geloven. Hij kust me?! Hij fucking kust me!

Zijn lippen zijn niet zacht maar ook niet hard. Na een tijdje bevroren te staan kus ik hem terug. Ik leg mijn armen in zijn nek en voel hoe hij zijn handen op mijn heupen legt.

Ik kan nog altijd niet geloven dat hij mij kust. Maar denk er niet te veel aan en laat me helemaal gaan in de kus.

Na een tijdje trekt hij zich terug. "Sorry, dat had niet moeten gebeuren..." Zegt Jake zacht terwijl hij zijn ogen even sluit. Een steek gaat door mijn hart. Maar Ik laat het niet zien.

"Ja, je hebt gelijk... sorry" zeg ik nu ook zacht. We kijken elkaar aan maar zeggen niets. Ik wil iets zeggen maar weet niet wat.

"Ik zal je wel naar huis brengen" zegt Jake dan. Ik wil iets zeggen maar er komt geen geluid uit dus knik in alleen.

Tijdens de rit zeggen we allebei niks. Waarschijnlijk omdat we allebei niet weten wat te zeggen. Ik probeer in mijn ooghoeken te kijken naar Jake en zie hem strak op de weg kijken met zijn handen stevig om zijn stuur.

Zou hij er echt zoveel spijt van hebben?! Ik bedoel ik weet dat ik nu niet iets ben die mensen wel zou willen maar ik heb het gevoel alsof hij me behandelt alsof ik een besmettelijke ziekte ben ofzo?!

Maar ja mensen behandelen me al heel mijn leven zo dus waarom zou hij dat niet doen? Maar waarom heeft hij mij dan gekust?!

"We zijn er" haalt Jake mij uit mijn gedachten. Ik kijk uit het raam en zie dat we voor mijn huis staan. Ik wil iets zeggen maar weet niet wat dus zonder nog een woord te zeggen doe ik de deur open en stap uit. Ik loop naar mijn deur en open die op het moment dat ik banden hoor wegslepen wat betekent dat hij weg is.

Ik adem diep uit en sluit de deur. Als ik mij omdraai zie ik niemand zitten. Aaron en mijn 'vader' zijn naar hun werk gegaan dus ik blijf vandaag alleen tot vanavond.

Ik ga naar mijn kamer en pak mijn GSM. Na Instagram, Messenger,wattsap en Facebook te hebben gecheckt sluit ik mijn GSM af en open mijn laptop.

Als ik hem heb geopend krijg ik direct een melding dat ik een e-mail heb gekregen. Ik open hem en zie dat ik een antwoord heb gekregen van 'la petite maison' de restaurant waar ik een job interview wil doen.

Ze zeggen dat ze me graag willen ontmoeten en vragen of het morgen lukt. Morgen heb ik school maar ik kan het wel doen na school denk ik? Ik stuur hem terug dat ik morgen na mijn school zal komen en sluit mijn laptop terug af.

Ik kijk hoe laat het is en zie dat het bijna 18u is. Ik zal dan maar aan het eten beginnen zeker. Ik loop naar beneden naar de keuken en denk na wat ik zal klaar maken. Na een tijdje weet ik het.

Ik besluit om pompoensoep te maken. Ik pak een pompoen en snij die in stukken. Daarna pak ik een ajuin en snij die ook . Ik doe het vuur aan en doe er een pot op met een beetje olie en verwarm die. Daarna doe ik de stukjes ajuin erin en laat ze blancheren.

"Tingelinge linge de soepman komt eraan, tingelinge linge de soepman komt eraan. Soep met worteltjes, soep met prei, mmm wat lekker met balletjes erbij..." mompel ik zingend.

Ja wat?! Ik mag nog altijd kinderachtig zijn met momenten. Hihi 😁

Als het klaar is doe ik de pompoen stukken erbij en doe ik er water bij tot de groeten bedekt zijn in water, nog een beetje kruiden en roeren en ik die het deksel erop tot het kookt.

En nu wachten. En wat is de beste manier om je tijd snel te verdoen? DANSEN!!! Ik zet muziek op door gans het huis en dans op: whip it, DJ got us falling in love again, let you love me, marvin Gaye,...