KAR TANESİ

Bölüm-18❄️Gerçek

° Yıldızı doldurmadan geçmeyin lütfen ♡ °

Bölüm şarkısı ; Jony - lali

Berfu Kaba'dan devam 🗣️

°

Hayatımın iyi ve kötü yönleriyle burun buruna kaldığım çok zaman oldu. O zaman o zorluklardan kötülüklerden daha büyüğü olmaz sanırdım. Kazandığım bir çok zaferle gülümser yüzümü asmamaya çalışırdım. Babasız ve annesiz büyüyen yanlarımı o gülüşle gizlerdim hep. İnsanlar sorunsuz sanırdı beni. Mutlu sanır yokluk görmemiş olarak bilirdi dışarıdan. Fakat benim gibi yaraları olan insanlar gözlerimde ki burukluktan anında anlarlardı mutsuzluğumu. İşte o zamanlar tek sorunlarım buydu. O zaman dediğime bakmayın daha günler öncesine kadar tek sıkıntım buydu.

Geçim derdi.. Babasızlık.. Annesizlik.. Kimsesizlik..

Şimdi işler değişmişti. Tüm cesaretim kırılmıştı. İçine düştüğüm durumun ne olduğunu daha bilmiyordum çünkü. Karşımda tanımadığım adam bakışları ile beni delip geçerken ilk kez gözlerinden geçen duygudan korktum. Sözlerinden hemen sonra şaka yaptım demesini bekledim dört gözle. Gözlerimi dudaklarına dikmiştim. Tek bir kelime tek bir kıpırtı olsun diye ama yoktu. Yemin etmiş gibi susuyor ve beni izliyordu ezberlemek istercesine.

Ne için girmişti hayatıma bu adam? Ben neden izin vermiştim bu kadarına? Gerçekten beni korumak için yapmamıştı bütün bunları. Kendisi için yapmıştı. Benden yaşça büyük bu adam bencilce beni hayatımdan koparıp kendi hayatının içine atmıştı. Her gün gizemli bir konuşma ile bana aslında ne yapmaya çalıştığını hissettiriyor ama bunu net bir dile de söylemiyordu. Taki bu geceye kadar. Açık açık benimle ilgili düşüncelerini söylemişti. Hükmetmek istiyordu bana. Bundan emindim fakat işin içinde daha başka şeylerde vardı. Hiç hoşuma gitmeyecek şeyler.

Peki ne cesaretlendirmişti onu? Yanlış bir harekette mi bulunmuştum. Yada başka birşey. Bir cümlem bir bakışım. Bilmiyorum işte, birşeyden cesaret almıştı. Başka türlü bu kadar net olmazdı. Olamazdı.

"Bu gerçek bir evlilik değil. Seninle bir anlaşma yapmıştık! "  dedim içime kaçan sesime nazaran vurgular bir sesle. Amacım aklını başına almasını sağlamak olsa da daha çok onun aklına hükmettiğinden de şüphelenmiyor değildim hani.

Gözleri tehlike çanlarının eşliğin de kısıldı. Söylediklerim onda nasıl bir etki bırakıyor bilmiyordum ama verdiği tepkiler aşırı ürkütücüydü. Gerçek maskesini kuşanıyor gibiydi. Hani korku filmlerin de olur ya o iyi insan bir anda kaskatı bir yüz ifadesi ile bakar kurbanına, oda öyle bakıyordu bana. Bir kurban mışım gibi. Bir av mışım gibi.

"Hiç bir zaman kabul etmemiştim o şartları! Ama için rahat edecekse şöyle söyleyeyim.. " dedi baskın bir sesle biraz daha yüzüme eğdiği başı ile. Kaşları çatık şeklini kururken kollarını biraz daha kırıp yaklaştı bedenime. "Şu dikakadan itibaren fes ediyorum o şartları! " gözlerim sözlerinin şoku ile hızlıca büyürken ellerimi koruma iç güdüsü ile çıplak göğsüne yerleştirdim.

"Söz vermiştin bana!" titrek bir ses firar etti dudaklarımın arasından. Bedenimde baş gösteren ufak titremeler ve kasılmalar bu durumu daha da zorlaştırıyordu.

"Sikmişim sözünü!" tıslar bir ses dudaklarıma çarparak nefesin de son buldu. Kibir kokan sesini bir kez daha duyunca gözlerimi sıkıca yummak zorunda kalmıştım. "Sende inandın değil mi?"

İnandım aptal gibi inandım. Ne bekliyordum ki? Böyle bir adamdan. Zengin züpesinden ne bekliyordum. Hayatında bir kez olsun verdiği sözleri tutmuş mudur sanki. Babasına bile saygısı olmayan bu adamın bana karşı dürüst olmasını bekleyecek kadar gerizekalı bir insandım ben.