Ang probinsyana Kong alalay.(completed)

Part 37

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Kaya namulat ako ng tuluyan .

" hmmm , nasaan ako?" Tanung ko Kung sino man .

" nasa hospital ka miss !" Sagot Nya.

" sino po ang nag dala sa akin dito? Aalis na po ako , thank you po?" Sabi ko doon .

Tinanggal ko na ang aking aparato saka .tumayo.

" ahh miss .mag Kano yung Bill ?!" Tanung ko dito .

" ahh miss . Bayad na po iyun . At yung nag dala sayo dito . Nasa garden po sya nag hihintay.

" Cge po . " tumakbo na ako kahit nag tataka Kung sino .yun .

" ohh okay kana pala ?" Tanung ng nasa likod ko . Kaya dahan dahan akong tumingin dito .

" hmm ,ok na ako . Thanks pala sungit . Cge alis na ko!" Kinakabahang banggit ko sa kanya. Si Mathew pala ang nag dala sa akin dito . .

" teka saglit lang Ano pala Sabi ng Doctor ?" Tanung Nya kaya tumingin ulit ako dito .

" hmm , pagod Lang daw .?" Sagot ko .bago umalis . Hahakbang palang sana ako ng may yumakap sa aking patalikod.

" Mathew Ano ba . Mali Ito ?" Sambit ko .

" Anong Mali dito .joy!" Bulong Nya sa akin .

"Sorry Kung Nakita mo akong sa ganung sitwasyon? " paliwanag Nya . Kaya nag si tuluan na ang mga luha ko kanina pang gusto tumulo.

" bat ka ba ganyan .mathew .misan sweet ka .minsan ang sungit mo sa akin. !?" Diko alam Kung Ano nga ba talaga ang nararamdaman Nya . Kasi ako mahal ko na sya . Pero diko alam. Kung mahal Nya din ako .

Sana nga meron syang pag tingin saakin .

"'Sorry dahil nag iba ako sa paningin mo . Ginagawa ko Lang yun para hindi kanila I bully . At ang tungkul Kay marites past ko na sya . " hinarap ko sya saka pinahid ang kanyang luha . Na kanina ko pa na raramdamang tumutulo .

" hayss. Alam ko namn Kung para saan yun . Gusto ko Lang malaman mo na mahal kita . Sana ganun din Ikaw . Kasi ako pagod na sa kakahabol sayo . !" Mga salitang gusto Kung sabihin sa kanya.

"Ghe aalis na ako . Wala kanang sasabihin?" Tanung ko dito .bago tumalikod . Alam ko na na Hindi Nya ako mahal .

" Mahal din kita !!!!"

Huling Rinig ko . Rito .

Kaya humarap ako at ngumiti , pero Hindi na pwedeng ,maging Kami .

Palala na ang sakit ko . Hindi na pwedeng lunasan. Sabi ng Doctor kanina. Stage 4 breast cancer ang sakit ko .

" gustuhan ko man na maging tayo .hindi pwede . Kaya bumalik kanalang Kay marites . " masakit man sabihin . Pero kailangan sambitin. Lahat ng yun kahit na parang mawawarak ang aking puso .

Sana nga maging masaya ako sa aking desisyon pero para sa kanya namn yun .