Sonsuza dek🌠

Huzurevi

*Berkcan*

      O günün çok güzel bir gün olacağından habersiz her sabah yaptığım gibi erken kalktım ve okula gittim.Tek farklı yaptığım şey ise her zaman okuldan sonra gittiğim huzurevini bu sefer okula gitmeden ziyaret ettim.
      Önce pasteneye uğrayıp Gülay teyzenin en sevdiği patatesli poğaçalardan,sonra Hasan amcanın "Başka bir şey içmem" dediği portakallı meyve suyundan ve diğerlerinin de en sevdiklerinden aldım.Sonra aklıma Muharrem amcanın doğum günü geldi.Hemen bi pasta aldım ve pastanenin yanındaki butiğe girip ona tam uyacak bir t-shirt seçtim.
       Huzurevine gittiğimde geçen günlerin aksine çok mutlulardı ve beni görünce yüzlerinde pek bi değişiklik olmadı.Hemen yanlarına gittim.
       "Sabah şeriflerin hayrola Hasan amca nasılsın bugün?"
Hasan amca şaşırmış gorünüyordu.
       "İyiyim evladım da sabah sabah seni burda görmek şaşırttı." E haklıydı.İlk kez bu saatte buraya geliyorum."Hayırdır Hasan amca beni gördüğüne sevinmedin mi yoksa? Bak sana portakallı meyve suyu aldım.
       "Sevinmez olur muyum evlat,ama şurdaki çoçuk bi meyve suyu almış içmelere doyamadım."Ben biraz hayal kırıklığı biraz kıskançlık içinde yüzüne bakarken bana çocuğu gösterdi.Uzunca ve yakışıklı bir çocuktu.Fit görünümü bir göreni bir daha baktırıyor,sarı saçları güneşte ışıl ışıl parlıyordu.Gözlerini tam göremesem de renkli gibi duruyordu.Yanına gitmeye karar verdim.Yakından gözlerini daha rahat gördüm,maviydi."Merhaba ben Berkcan."
"Selam Ayaz ben,senden çok bahsediyolar merak etmiştim doğrusu."
"Evet her gün gelirim buraya,çok seviyorum onları." Şaşırmış görünüyordu."Ben de her gün burdayım ama seni ilk kez görüyorum."
     Demek ki o sabah geliyordu ben ise akşam üstü. "Evet ben okuldan sonra geliyorum sen de sabah geliyorsan." "Aynen."
      Tam o sırada kalbimin yerinden çıkacak gibi atmasına sebep olan bir olay oldu.