"Gusto ko ng umuwi." Sambit ko kay kuya yñigo
"No one's go home! You're not going home!"
Bwiset na gwapong 'to "Edi huwag mo akong sigawan, Bwiset ka! Kung sisigawan mo lang ako mabuti pang umuwi na ako, dahil ayokong makipag-usap kung sigawan lang. Oh selpon mo, gago!" Sigaw ko sa kaniya at binato sa kaniya ang selpon niyang nasa bulsa ko kanina
Napadako ang tingin ko sa kama niya. Nanlaki ang mata ko ng makita ko doon ang dalawang maleta ko na nakapatong sa kama niya
"From now on. You'll be stay here. Nakausap ko na ang mama mo, na huwag ng paabutin pa sa birthday ko ang pagkikita natin." Salamat naman at huminahon na siya
"Anong ginagawa mo kanina sa labas?" Ay tanga. Napatampal na lang ako sa noo ko at nameywang sa sinabi niya. Hindi pa ba siya nakakamove on doon
"Gutom ako." Pagsisinungaling ko
"Liar." Napaismid ako sa sinabi niya
"Matutulog na ako." Ani ko at sumampa sa kama niya
"Hep-hep-hep. Huwag kang matutulog sa tabi ko hangga't 'di mo naaayos 'yang mga gamit ko." ani ko sa kaniya ng akmang mahihiga na siya sa tabi ko
"At please lang magdamit ka kasi hindi ako komportable sa walang pang-itaas kapag tatabi sa akin." Ani ko at pumikit kahit alam ko na hindi pa ako makakatulog
Makakatulog lang ako kapag ininom ko ang sleeping pills ko. Kaya ako umiinom ng gamot na pampatulog dahil palagi akong dinadalaw ng insomnia kapag natutulog ako sa gabi o tanghali. Baka sira na nga ang kidney ko dahil palagi akong umiinom ng gamot
Speaking. Napatayo ako at lumapit kay kuya Yñigo na nag-aayos na nagpapasok ng gamit ko sa malaking closet niya
"May nakita ka bang nakabote dito na maliit, kulay puti ang takip, yung bote kulay brown, walang nakatatak. May nakita ka ba, kuya?" Umiling naman siya at pinagpatuloy ang pagpapasok ng gamit ko
Bagsak ang balikat kung bumalik sa kama
"Lights on or lights off?" Tanong ni kuya yñigo ng makaupo siya sa gilid ng kama
"Lights off."
Hintayin ko muna sigurong makatulog si kuya yñigo bago bumili ng gamot sa malapit na pharmacy
Ilang ahas na ang nabilang ko sa isip ko at buti naman at tulog na si kuya
Dahan dahan akong umalis sa kama
"Pabili po ng sleeping pills, ate." Sambit ko kay ateng nagtitinda
"Ilang po?" Tanong niya
"Magkano po ang isang box, ate?"
"300 pesos po." Inabot ko kay ate yung 500 hundred
Naglakad lang ako papuntang bahay. Malapit lapit lang naman ang pharmacy mula dito sa bahay nila kuya yñigo
Kumuha ako ng tubig bago umakyat sa taas
Kumuha muna ako ng isang tableta bago itinago sa isang bagahe kung walang laman
Agad akong nahiga sa kama katabi ni kuya yñigo ng maramdaman kung umaapekto na ang ininom kung gamot
"Hala! Ba't 'di ako pwedeng pumasok?" Tanong ko kay kuya yñigo ng magising ako kinaumagahan
"Sige pumasok ka sa eskwela niyo. Sinabi ko na kanina diba? Wala kayong pasok." Sambit niya habang nagsusuot ng sapatos
"Edi, pupuntahan ko ang mga barkada ko." Tinanggal ko muna ang kumot na makapal na nakabalot sa akin bago bumaba ng malambot niyang kama
"'To gamitin mo 'yan. Bilhin mo lahat ng gusto."
"Sigurado ka?" Nagningning ang mga mata ko ng makita kung inabot niya ang credit card niya
"Uuwi ako mamayang 7 ng gabi. Hanggang 6 ka lang sa mall. Magpasama ka sa driver namin para malaman kung hindi ka pupunta sa mga barkada mo." aniya
Kinuha ko naman ang credit card niya at ipinatong muna sa table side
"Mauuna na ako."
"Walang goodbye kiss?" Natatawang tumingin naman siya sa akin bago lumapit at hinalikan ako sa noo. I feel safe and contented when he kiss my forehead
"Ay sa noo." Sambit ko na lang ng makalabas siya
Holo, grobo, konokolog oko! Landi ko. Okay lang kesa naman sayong walang shota- 'di ko nga pala siya shota
Nang mabili ko lahat ng gusto kung bilhin ay inaya ko ng umuwi si kuya driver
6:30 na kami nakauwi sa bahay dahil sa sobrang traffic
"Magandang gabi po," bati ko sa magulang ni kuya yñigo na nasa sala
"Ano 'yang mga dala mo?"
"Ay, sorry po. Heto po pala binilhan ko po kayo ni sir ng mga damit." Inabot ko sa kanila ang anim na naglalakihang paper bag
"Tawagin mo kaming mommy, o kung saan ka komportable." Ngumiti naman ako sa kanilang dalawa
"Sige po, mama. Akyat na po ako." May pipigil? Eh, doon sa mama ako komportable
Dali dali akong umakyat para magbihis. 30 minutos na lang darating na si kuya yñigo
Nagtangal pa ako ng isang oras sa banyo dahil ang sarap magbabad sa bathtub ni kuya yñigo
Nang makalabas ako ng banyo ay naabutan kung nakaupo sa kama si yñigo habang hinihilot ang sintido niya
"Okay ka lang ba?" Tanong ko sa kaniya na ikinaangat niya ng tingin
"Alam mo ba kung ilang pera ang nawaldas mo sa isang araw?" Parang may nakapalibot sa kaniyang maitim na awra
"Hindi." Sambit ko
"100,684 pesos lahat, amber."
"Ang sabi mo bilhin ko lahat ng gusto? Edi binili ko lahat ng gusto ko." Inirapan ko naman siya
Putik! Kung 'to lang naman ang pag-aawayan namin, hindi ko na lang kinuha 'yung credit card niya
Tumalikod ako at kinuha 'yung mga mahigpit na 15 paper bag at lumabas ng kwarto niya
"Asan ang kwarto dito ni Juskleign?" Tanong ko sa katulong nakasalubong ko na may hawak hawak na pamunas
"Diyan po." Sabay turo sa katabing kwarto ni kuya yñigo
Pumasok agad ako ng hindi kumakatok
"What brought you here?" Nakangising tanong niya
"Huwag mo nga akong english'n. Gusto kung bilhin mo 'to sa akin. Kung ayaw mo, pahiramin mo ako ng pera." Naiiritang sambit ko sa kaniya
Lumapit naman siya at tinignan ang mga laman ng paper bag
"Couple shirt's? i don't need them. Couple pants? i don't need them. Couple shoe's?i don't need them to.
Laptop! i have already.
Cellphone? i have already.
Neck tie? i have a lot.
Formal suit? i don't like wearing that.
Shoe's for men? Really? Did you buy that for my brother?" Nakatitig siyang mabuti sa akin habang naghihintay ng tanong"Oo, pero binugahan agad ako ng kuya mo. Bwiset! Ano papahiramin mo ba ako?" Nabuntun ko lahat ng inis ko kay Juskleign na walang ginagawa sa akin
"Sure."
"Do you have cash?" Tanong ko sa kaniya ng binuksan niya ang malaking kulay puting closet niya
"Yes."
"I will pay you, when i die. Siguradong maraming tutulong sa akin." ani ko at lumabas na habang bitbit parin ang mga paper bag at ang perang hiniram ko kay Juskleign
BINABASA MO ANG
AMBER ROSE
أدب المراهقينOkay na sana eh kaso pinaalam pa ni mama. Masaya na sana eh. kung ikaw ba ang nasa posisyon ko mapapatawad mo ba ang totoo mung mga magulang kung basta basta kana nilang iniwan sa basurahan nung bata ka pa? hindi sa akin eh. kahit na mamatay pa sigu...