Ay tanginang 'tong babae na 'to!
Pabalibag kung sinara na sana hindi ko na ginawa dahil nagmulat siya ng mata. Agad akong tumakbo palapit sa kaniya at ibinaon ang mukha niya sa tiyan ko
Nag-angat ng tingin si yñigo sa akin habang tinatanggal ang headset sa tenga niya
"You're here." Tinignan ko siya ng masama kaya itinikom niya ang bibig niya. Ipinulupot na lang niya ang mga braso niya sa beywang ko at lalong nag-simuksik sa tiyan ko
Tumingin ako kay Scarlett na nahiga sa kama namin na walang saplot. Naglalabas masok ang daliri niya sa pagkababae niya at nakatingin kay yñigo na nang aakit ang mga mata
"Ipikit mo lang ang mga mata mo kung ayaw mung dito ka sa sofa matutulog mamaya. At kung ayaw mung madagdagan ang galit ko sayo. Nagkakaintindihan ba tayo, Kuya Yñigo." Diniinan ko talaga ang huling sinabi ko para maramdaman niyang galit parin ako sa kaniya
"Nagkakaintindihan ba tayo?" Tanong ko ulit ka kaniya
"Oo." Aniya at tumango tango
Tumingin akong muli 'kay Scarlett na nakadamit na
Binaklas ko muna ang kamay ni yñigo at siniguradong nakapikit siya bago lumapit kay Scarlett the finger girl
"Isang tapak mo sa bahay na 'to, hindi lang buhok mo ang mawawala kundi buhay mo narin. At hindi ako nagbibiro kapag buhay mo ang pinag-uusapan dito. Kung makati talaga yang pagkababae mo, mag-pakangkang ka na lang sa aso, o, di kaya sa kambing para wala kang masagasaan na relasyon." Bumalantay naman ang takot sa mukha niya kay nagtungo ako sa kusina at kumuha ng tubig at gamot sa lagnat
"Ate'ng pwedeng pakipalitan ang bedsheet at unan namin sa kwarto?"
"Sige po, ma'am." Bumalik muli ako sa taas. Nadatnan kung nakapikit parin si yñigo
Sa itsura niya ngayon, hindi niya deserve ang mapagalitan mula sa akin. Namumulang mukha, ang paligid ng kaniyang mata, ang ilong niya na sumisinghot singhot pa, ang pisngi niya na parang kulay kamatis sa pula, at ang labi niyang naiiba ng kulay, na kulay puti na para bang uminom siya ng isang basong suka sa puti
"Open your eyes." Agad naman niya akong niyakap at sinubsub ang mukha sa leeg ko ng makaupo ako sa tabi niya
"Sorry na please. Bati na tayo?" Tumama ang mainit niyang hininga sa leeg ko kay napalayo ako sa kaniya na ikinabalantay ng sakit sa mukha niya at pagpigil niya ng hininga
"Napapaso ako sa hininga mung tumatama sa leeg ko." Nakahinga naman siya ng maluwag sa sinabi ko
"Tapos na po, ma'am." Inalalayan kung tumayo si yñigo at pinaupo muna siya sa kama para kunin ang baso at gamot niya sa lamesa sa sofa
"Inumin mo lahat 'yang tubig para hindi kauhawin. Maliligo lang ako."
Kumuha ako ng magkaparehas na pantulog ko. Isang kulay white na may may bilog bilog na kulay puti at ang kapares na di-butones na pang itaas
Nang matapos akong maligo ay tumabi ako kay yñigo na agad na yumakap sa akin at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko
"Papasok kana ba bukas?" Tanong ko at patagilid na humarap sa kaniya
"Hindi na."
"Anong hindi na?" Tanong ko at hinagod ko ang likod niya
"Hindi na ako papasok bilang pulis dahil isang taon lang ang ilalagi ko doon para tulungan sila mommy sa mga kompanya namin." Nag-angat siya ng tingin kaya napatigil ako sa paghagod sa likod niya
"Sa totoo lang, hindi ko gustong naging CEO ng kompanya namin dahil hindi ko gusto ang buhay ng business pero wala akong magagawa dahil kailangan nila mommy ng katulong sa nga kompanya namin."
"Eh ang mga kapatid mo? Ba't hindi sila ang tumulong kay mommy at daddy mo?" Tanong ko at sinuklay ang buhok niya patalikod gamit ang kamay ko
"Ayaw rin nilang pumasok sa business world. Si Juskleign gustong maging piloto. Si Jaskbien gustong maging kapitan ng barko. Ako gusto kung maging pulis kaso walang katuwang sina mommy sa kompanya namin. Kung ikaw ang nasa posisyon ko? Anong pipiliin mo ang business world o ang pagiging pulis?"
"Gusto kung pumasok sa business world para matulungan ko ang mga magulang ko, sa business masisigurado kung ligtas ako doon. Pero ang pulis aasahan kung nakataya na ang buhay ko simula pagpasok ko."
"Ayaw mo ba ang maging pulis?" Bulong niya at tinitigan ako sa mata
Napabuntong hininga ako at hinawakan ang magkabilang pisngi niya "Hindi sa ayaw kitang maging pulis, yñigo. Iniisip ko lang ang kaligtasan mo."
"Ligtas naman ako sa pagiging pulis, ah. Hindi naman ako nakakaengkwentro ng mga bakbakan."
Tinignan ko siya ng seryoso "Makinig kang mabuti sa sasabihin ko, okay?" Tumango naman siya sa sinabi ko
"Oo, sabihin natin gusto mung maging pulis. Masasabi mung ligtas ka hangga't nasa loob ka lang ng istasyon niyo. Masasabi mung okay lang lahat dahil alam mo ang galaw ng mundo ng pulis. Pero masasabi mo bang ligtas ka kapag dumating 'yung araw na may mangyaring masama sayo? Sige, halimbawa. Kung darating yung point na nabaril ka ng nga drug pusher, terorista, nagnanakaw, o ano pa. Naiisip mo ba kung anong pagdurusa ang nararamdaman ng mga malapit sayo? Paano ang mga kaibigan, magulang, kapatid kung sakali man? At paano ako kapag mawala ka?" Hindi siya nakasagot sa sinabi ko
"Pero kung gusto mo talagang mag-pulis, okay lang sa akin. Susuportahan kita kung ano man ang gusto mo." May halong sakit na sambit ko sa kaniya
"Amb–"
"Matulog kana. Kailangan mung magpahinga. Bukas na lang tayo mag-uusap." Peke akong ngumiti sa kaniya
Bumangon ako sa kama at kinumutan siya "Ipapalaba ko lang 'kay Ate'ng tagalaba 'yung mga nagamit ng damit. Babalik rin agad ako."
Dali dali akong bumaba at nagtungo sa laundry room
"Ate pakikuha naman po 'yung mga gamit namin sa taas." Sambit ko kay Ate'ng naglalaba ng bedsheet namin
"Sige po– magandang umaga po, sir." Napatingin ako sa likuran ko ng may batiin si ate sa likod ko
Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa "Ang ginagawa mo dito?" Tinignan ko siya masama at pinameywangan siya
"'Di ako makatulog." Lumapit ako sa kaniya at pinalo siya sa braso
"Edi pumikit ka. Bwiset na 'to! Sinabi kung babalik rin agad ako diba?! Tignan mo, lumabas ka pa ng walang sapin sa paa at wala ka pang damit!" Pagalit ko sa kaniya
"Am–"
"Aakyat ka o aakyat ka?" Inis kung tanong sa kaniya
"Am–"
"Sige, tara sa taas. Doon ka sa sofa matulog." Ani ko at hinila siya sa tenga. Mukha na naman siya maayos na ng kunti
"Nag-aaway na naman ba kayo?" Tanong ni mama ng madaan namin sila sa sala na nanunuod kasama nila si Juskleign
BINABASA MO ANG
AMBER ROSE
Teen FictionOkay na sana eh kaso pinaalam pa ni mama. Masaya na sana eh. kung ikaw ba ang nasa posisyon ko mapapatawad mo ba ang totoo mung mga magulang kung basta basta kana nilang iniwan sa basurahan nung bata ka pa? hindi sa akin eh. kahit na mamatay pa sigu...