When The Nightingale Sings

CHAPTER 17

Sa patuloy na pag daan ng mga araw ay patuloy din ang paghina ng taong pinakamamahal ko sa aking buhay,

Pinalitan ko si Mommy as a manager sa aming shop, since may pasok pa ako and next week na ang graduation ko naging part-time lang ang pagtatrabaho ko sa aming shop,

Ate Doris guided me on everything, she helped me to properly manage our shop and taught me about it,

Gabi na nang makauwi ako at nakahanda na rin ang mga pagkaing iniluto ni Ate Rea,

Hinandaan ko si Mommy ng pagkain at ipinatong sa tray, sa kwarto niya na siya kumakain.

"Mommy, kain na..." Hawak-hawak ko ang kutsara at pinipilit na pakainin siya, "Mommy please, don't get weak... you-re..you're getting skinny..."

Iniwas niya ang kaniyang ulo at ayaw kumain,

"Ma, next week na yung graduation ko... I need you to be there," I caressed her hand, "Mommy marami akong medals, walang magsasabit sa akin ng mga 'yon kundi ikaw lang..." 

She held the spoon and fork and eat by herself, 

She needs to take chemotherapy, I sighed and think who can help us,

"Mom?" I gazed at her, "Kailangan mong magpa-chemo right...... bakit 'di nalang kaya tayo humingi ng tulong sa asawa ni lolo.... kay lola?" 

She stopped eating and glared at me, I pursed my lips in a thin line and swallowed.

"Kaya kong magpa-chemo ng mag-isa ko, at bakit naman tayo hihingi ng tulong sa taong umabandona sa'tin?" She said in a hard tone.

"Mom kasi.... baka makatulong si lola sa'ati-"

"Hindi mo siya lola okay? Dad left Mom for her, nang mamatay ang totoo mong lola inabanduna niya na ako" 

"But Momm-"

"Please, Sachi? Pwede bang makinig ka nalang?" She sighed and held her head, "Kaya ko 'to okay? Atsaka we still have the shop, we still have an income." 

I nodded and went towards the outside of her room,