The Psychopath [C.O.M.P.L.E.T.E.D]

THIRTY-NINE

CHAPTER 39

Crissane POV

Next day bumalik na kami ni Wyaine here in Somerset. Kami lang dalawa, kasi hindi na sila sumama.

Susunod na lang daw si Alisa at Kiro magbabaksyon muna daw sila. Si Kuya Jhonny kailangan na nyang bumalik sa trabaho. Tambak na daw ang mga gawain nya.

Ganun di si Marvean at Teir. Parang naghahanda na si Marvean magpakasal. Ambilis di ba?

We tried to fix everything. The school building, legal documents and promotion para maibalik na sa dating operation ang S.U. Well, naging mahirap talaga samin lalo na at naging madugo ang naging history ng S.U.

But we expect it. Kaya we did our very best para maging maayos ang lahat.

Nang magbukas ang first school year ng S.U. Madami dami rin ang pumasok. Alam kasi nila ang nangyari dito. Well, hindi maiiwasan yun kasi malaking issue talaga sya. Pero walang may gusto nun.

Marami pa ring nagtiwala samin and kailangan namin ipagpatuloy and lalong i-strengthen yung trust nila samin para magtuloy tuloy na maging maayos ang SU.

After a year...

Matapos ang first school year, dumagsa ang maraming enrollees and applicant para sa professors. Also, tinatry na niyang magbuo ng plan for adding primary and secondary education.

Dahil sa sobrang busy, minsan hindi na kami nakakapagpahinga ng ayos. We decided to rest at bumisita na lamang muna sa orphanage na tinuluyan ni Wyaine.

"Ihjo, buti na lang at bumisita ka. Miss na miss na kita." Hinalikan sya sa noo at niyakap.

"Ikaw talaga, Lola Loreta. Malaki na ako no." Sabay tawa nya na parang nahihiya sakin sa nakita ko.

"Bakit dahil ba may kasama kang babae? Girlfriend mo?" Masama ang tingin nya sakin.

Napakamot sya sa noon.

"Biro lang. Kilala ko sya. Apo sya ni Mrs. Sivilia. Inalagaan ko rin sya. Siguro hindi mo lang tanda, ihja." Napatango ako ng dahan dahan.

Hindi ko talaga sya tanda.

"Ay Lola, maybe after a year magbibigay na ako ng scholarship para sa mga bata dito para makapasok sila doon. I will add primary and secondary education para doon na sila magtuloy."

Dahil sa tuwa lalo syang niyakap ng mahigpit.

"Maganda yan ihjo. Malaking tulong iyun para gumanda ang buhay nilang." Tumango tango naman sya.

Ito naman ako, nakangiti.

Narinig ko ang malakas na sigawan ng mga bata na patakbo papunta sa kanya.

Niyakap sya ng mga bata. Binuhat nya pa yung ilang para ikiss at yakapin. Kita sa mga mata nya kung gaano sya kasaya. Yung mga simpleng ngiti, halik at yakap ng mga bata, parang nabura lahat ng lungkot at problema sa kanyang mga mata.

Kahit na may mga taong nawala sayo, may mga tao pa ring nagmamahal sya at mas dadami pa iyon.

You're strong and loved, Wyaine.

And yes, I also loved you. I will stay with you forever. No matter what happen.

I love you, Wyaine.

Nang makarating kami sa bahay, dito kami tumutuloy sa dating tinutuluyan ni Head. Kay Wyaine na din nakapangalan to.

Basta lahat ng properties even kay Tito Rafael, kay Wyaine na nakapangalan kasi ayaw nila maiwan ng kahit anong ari-arian si Cloud.

We lived happily in this house.

Tinatanong na nga kami ni Lola kung kalian kami magpapakasal para daw maabutan nya ang apo sa tuhod. Nakakatuwa talaga si Lola sa tuwing isinisingit nya yung bagay na yun.

Simula din nung last kong nakausap si Saphire, parang ni isang beses hindi na ako nakakita ng multo.

Kahit saan ako tumingin as in wala ng biglang nagpa-pop up sa harapan ko. Minsan namimiss ko rin pero grateful ako kasi wala na yung ability nay un.

Inisip ko na baka kinuha ni Saphire yung ability nay un. HAHA! O baka talagang we are fated to meet and help each other para sa case na to.

Kaya napangiti ako ng bigla habang iniisip yun.

Magkatabi kami ni Wyaine matulog and I am using his arms as my pillow habang yakap yakap nya ako.

"Nga pala, Wyaine."

"Hmm?"

"Alam mo na ba kung ano naging progress ng investigation and indictment ni Cloud?" Tanong ko sa kanya.

"You haven't heard?"

"About?"

"He's dead."

Napalaki ang mata ko ng marinig ko yun.