"Misafir kabul ediyor musun?"
Sancar çok meraklı görünmek istemediği için heyecanını içine bastırdı. Hafif bir tebessümle;
"Misafire kapımız her zaman açık hoşgeldin"diyerek kenara çekildi. Ayza da tebessüm ile karşılık verdi. Beklediği heyecanlı karşılamayı bulamadığı için hayal kırıklığına uğramıştı. Ayza içeriye girerken;
"Hoşbulduk seni merak ettim... Numaran olmadığı için arayamadım"dedi
"O gün beni aramıştın numaram vardı sende"
"Maalesef o gün kayıt etmemiştim. Sonra da baş sağlığı için çok fazla yabancı numara aradı"
Sancar: demek beni aramak istedi dedi içinden. Ayza'nın aklına gelmiş olma ihtimali heyecanlandırmıştı. Heyecanını dışarıya belli etmemeye çalıştı. Sancar heyecanını belli etmemeye çalışırken soğuk davrandığının farkında değildi.
"Sen ne yaptın? Yeliz'in ailesi nasıl tepki verdi?"
Sancar'ın yüzü kasıldı.
"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum"dedi."Tamam... Sen nasıl istersen"
Salona geçip kanepenin bir ucuna oturdu.Her ne kadar Sancar soğuk gibi görünse de ortamda pozitif bir enerji vardı.
"Peki sen neler yaptın?"
"Bursa'da idim... Hasan'ın annesinin yanında kaldım. Eve gitmeden seni görmek istedim"
"Uçakla mı geldin?"
"Evet"
"Öyleyse karnın açtır"
Ayza tebessüm ederek;
"evet yemek yemeye fırsatım olmadı" dedi.Sancar da küçük bir tebessüm edip;
"Ben de açım dışarıdan bir şeyler söyleyelim" dedi."Evde yapmaya ne dersin?"
"Birlikte yemek yapma fikri kulağa hoş geliyor... Yorgun değilsen neden olmasın?"
"Yorgun değilim... Hem yemek yapmak beni dinlendirir"
Birlikte ayağa kalkıp mutfağa gittiler. Ayza sorgusuzca buzdolabının kapağını açtı: Sancar'ın kendi evinde yaptığı gibi. Dolapta yiyecek pek bir şey yoktu. Sancar çoktan bekar adam moduna girmişti anlaşılan. Buzdolabının buzluk kapağını açtığında biraz kıyma gördü.
"Köfteye ne dersin?"
"Çok severim"
"Yanına spagetti"
"İyi gider"
Yapılacak yemek kolayca bulunmuştu. Ayza yemek işleri ile uğraşırken Sancar da yanında işe yaramaya çalışıyordu. Daha çok Ayza'ya yakın olup bir kez daha saçlarının kokusunu içine çekmeye çabalıyordu. Mutfakta o iş yaparken arkasından sarılma duygusu bütün vücudunu ele geçirdi. İş yaparken, oldukça basit bir kıyafetle böylesine tatlı görünen başka biri var mıdır diye düşünürken Ayza;
"Sen nereye daldın gittin"dedi.
Sancar birden kendini toparlamaya çalışarak;
"Hiç... Umarım köfteleri yakmazsın"hislerini belli etmemeye çalışırken sesi oldukça sert çıkmıştı.Ayza bu sert tepki karşısında: Sancar'a gelmekle hata yaptığını düşündü.
'belki de beklediği birileri vardı. Ben gelince gelemedi o kişi. Beni sırf nezaket olsun diye içeriye davet etmiş olabilir. Of çok aptalım; benim ona karşı hissettiklerimi o bana hissetmiyor işte.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güven Bana +18
Non-FictionHikaye +18 dir. Eleştiri yapacaklar uzak dursun. Yaşanmış bir hikayedir