Güven Bana +18

17. bölüm Bitmeyen Sürprizler

Gardrop da fiyonk yapıştırılmış büyük bir kutu vardı. Sancar da içindekini merak etti.

"Açsana bakalım ne varmış"

Ayza kutuyu gardırop dan alıp dikkatli bir şekilde yatağın üzerine koydu. Sancar da merakla Ayza'nın bir an önce kutuyu açmasını bekliyordu. Ayza kutunun kapağını açar gibi yapıp tekrar kapattı.

Sancar'a gülümseyerek;
"Sence içinde ne var?"

"Ya insanı çatlatma da aç bakalım"

"Olmaz açmayacağım çatla"

"Fırsatını buldum hemen değerlendir"

"İyi tamam ya acıdım açıyorum"

"Bak ya benden aldı bana sattı. Acımış bir de"

Ayza onun bu haline kıkırdadı. Kutuyu açtı; içinde kırmızı bir elbise ve iki kutu vardı. İçinden çıkan kırmızı elbiseyi askılarından tutup yukarıya kaldırdı. Elbisenin derin göğüs dekoltesi yere kadar uzanan etek boyu ve tek bacağını açıkta bırakacak şekilde tasarlanması elbiseye ekstra seksilik katmıştı. Ayza elbiseyi üstüne doğru tuttu. Kendisine biraz bol olacağı aşikardı. Elbiseyi yatağın üzerine bıraktı. Kutunun içindeki diğer kutuyu çıkardı, hemen onuda açtı. İçinden krem rengi topuklu elbiseye uygun bir ayakkabı çıktı. Numarasına baktığında kendisine olacağını anladı. Ayakkabı kutusunu da yatağın üzerine koyup kutunun içindeki diğer kutuyu eline aldı. Bu bir mücevher kutusuna benziyordu. İçini açtığında üzeri kırmızı taşlarla süslenmiş ay şeklinde kolyeyi gördü. Biraz kolyeyi inceledikten sonra kutunun içindeki küçük notu fark etti.
'Kızılayıma'
Kolyeyi kutunun içine geri koyup kutuyu rastgele yatağın üzerine attı.

Sancar her hareketini sessizce izliyordu. Ayza'nın attığı kutuyu eline alıp içini açtı. Kolyeyi biraz inceledikten sonra;

"Pahalı bir şeye benziyor. Merak ettim Yeliz bunu nasıl açıklayacakdı bana"

"İmitasyon"

"Ne? Nasıl? Kocan sevgilisine imitasyon kolye mi almış?"

"Öyle görünüyor... Demek ki yeterince değer vermemiş. Bana gerçeklerini alırdı"

" Yeliz imitasyon olduğunu görünce ne tepki verirdi acaba"

"Anlayamazdı... İşçilik çok iyi ben zor anladım"

"Vay saf Yeliz'im benim"

Ayza tek kaşını kaldırarak Sancar'a baktı.
"Yeliz'im"

Sancar küçük de olsa yaptığı yanlışı hemen fark etti.
"Tamamen ağız alışkanlığı yoksa onun bende yeri yok"

"Karının yasını tutmak istiyorsan evinde yada mezarı başında tutabilirsin. Benimle tatile geldiysen ona Yeliz'im diyemezsin"
Ayza oldukça ciddi görünüyordu.

Sancar durumu toparlamak adına;
"Hayır hayır! Gerçekten ağız alışkanlığıydı. Onun kalbimin bir damlasında bile yeri yok"

Ayza konuyu fazla uzatmamayı seçip sustu. Sancar'ın söylediklerinde samimi olduğunu belliydi. Kısa bir sessizliğin ardından valizlerini yerleştirmeye başladılar.

Sancar
"Acıktın mı?"diye sordu.

"Evet biraz ama akşam yemeğini bekleyebilirim"

"Halil bey aşağıdaki restaurant da yemeyeceksiniz demişti. Hasan bize ne hazırladı dersin?"

Ayza gülümseyerek;
"Hasan bilmeden bize özel hazırlık yapmış... Odanın halini gördün... Akşam yemeğini de normal bir şey bekleme"

"Sen çok alışık gibi duruyorsun bu tür sürprizlere"