Fantasia

XVI.

IS THIS SOME SORT OF SPELL? 

Clarisse POV: 

"Are you really going to leave? I was hoping that we could hang out a little longer."

"Nah~ we only got the chance to meet you 'cause we will be needing an excellent cook for the big event. But it's so nice to meet you again, Olivia.. I enjoyed every minute of your accompany."

"Don't flatter me too much Kael, it'll be hard for me to let you go hahaha."  

Uwing uwi na ako.. 

"Clarisse! Let's meet again, okay? We're friends right?"   nakangiting sabi ni Olivia sakin.

Ngumiti din ako.   "Of course. See you at the birthday party."  

"We're going, Olivia. Let's spend time together next time."    pag papaalam ni Kael. 

Nauna akong pumunta sa flying kabayo at iniwang nag uusap si Kael at Olivia. Sinubukan kong sumakay mag isa, nag titiwala sa kakayahan ko. Inipon ko lahat ng effort ko at ni taas ko talaga ng bongga yung legs ko pasakay sa kabayo pero hindi ko parin magawang makasakay. 

"Tsk! Inis na ako ha. Gusto ko lang naman makasakay ng payapa! Hey, horsie down! Sasakay ako!"   naiinis na sabi ko sa flying kabayo. 

"How sad, baby Clarisse.."   

Napalingon ako sa likod ng sumulpot na si Kael. Dinedma ko lang siya at muling sinubukang sumakay sa kabayo. Ewan ko ba, simula nung nangyari yung kanina bigla ako naging hindi komportable kay Kael. I'm trying to hide it but it keeps bugging me, seriously. Hindi ko to first time maranasan sakanya dahil nature na niya atang lumandi. But this time, it felt so different.

NO WAY IN HELL. I ALREADY SET SOMEONE MY HEART ON! AND THAT'S YOUR BROTHER, KAEL. 

EROS!--

Oopps.

Jok, syempre si Justin hehe

: (

Pero paano pala kung hindi sumulpot bigla si Olivia? Ano kayang mangyayari? Sobrang lapit kasi talaga ng mukha niya kanina. Yung tipong yung hininga na lang niya yung malalanghap mo?  But, forget it. Pasalamat na lang tayo at dumating si Olivia right on time. And it's starting to feel weird.  

>.<

Nawawala na yung cool ko dito. Keep yourself together, Clarisse! Sanay ka na dapat na ganyan si Kael, there's nothing to worry about, right? Wag na lang natin siya kausapin ^_^

Muli, sinubukan kong sumakay ng kabayo pero muntik na akong sumubsob sa katawan nito. Syempre umayos ako agad ng tayo para hindi ako mag mukhang tanga sa harap niya, no. Kakahiya.

 Narinig ko ang malakas na buntong hininga ni Kael at lumakad siya palapit. Akala ko bubuhatin na naman niya ako pero nagkamali ako. Sumakay siya mag isa niya!

Ah, ganon? 

Sinamaan ko ng tingin si Kael pero binigyan niya lang ako ng nag tatakang mukha. Kumunot pa tuloy ang noo ko sa pinakita niya. Hindi niya yata maintindihan na hindi ko kayang sumakay! 

Tumalikod ako kay Kael at nag simulang lumapit kay Olivia. Magtatanong ako sakanya kung may alam siyang sakayan, or kung may flying kabayo din ba siya. Gustong gusto ko na umuwi. Inantok ako sa kabusugan sa dami kong kinain kanina. 

Pero bago pa ako maka hakbang papunta sakanya, nagsalita si Kael. 

"Where are you going? We're heading home."