BENLİĞİN YANSIMALARI

Hayal Ürünüdür!

Yan yanaydık, gri kareli gömleğini beyaz tişörtünün üzerine giymişti. Altında koyu kotu ve beyaz spor ayakkabıları vardı. Bu kombine bir de şapka eklediğinde neden daha karizmatik görünüyordu ki? Kıyafetleri oldukça sıradan bir spor görünümünü oluşturuyordu. Ancak o ne giyerse giysin, çok yakışırdı.

Yine kankalık vazifemi yapıyordum. Masada oturmuş, dertlerini dinliyordum. Bundan gocunmuyor, hatta mutlu oluyordum. Kanka bile olsak yakındık. Yetiyordu bana.

"Benim durumumda böyle biliyorsun. Peki kimse böyle sevdi mi seni?"

Bu soruyla beraber afallamıştım. Gözlerimin dolası geliyordu da dolsan da taşma diye yalvarıyordum. Şimdi ağlayamam! Çok küçük düşürücü olurdu.

"Ben, senin onu sevdiğin gibi sevilmedim. Ancak güzel severim."

Neden bunu dedim ki şimdi? Güzel severim, gel seni bir seveyim. Ahhh! Tam bir aptalım, çocuğa bir seni seviyorum demediğim kaldı.

"Güzel seversin demek, benim anlattığım gibi mi ,mesela?"

Bu sorular yıkılmam için uğraşıyor gibiler. Hayır. Bugün yıkılmak yok.

"Senin sevginin ölçüsünü bilemem ancak benim sevdiğim de daha önce hiç öyle sevilmemiştir. "

Evet, abart kızım abart. Gerizekalısın, yemin ediyorum.

"Ben de iddia ediyorum, seni de benim gibi kimse sevmemiştir."

Kızarmaya başladım. Amacı ne bu çocuğun ?

" 'Onu da' demek istedin herhalde?"

Ah, kalbim delip geçecek şimdi beni.

"O, öyle bir kız ki hayatımda gördüğüm en zeki ama aynı zamanda en aptal kız."

Bananee senin sevdiğin kızdan, yeter artık deyip kalkmak istiyorum.

"Tüm insanlar biraz öyledir zaten."

Genele yor kızım aferin, konu saptır.

"Bak bir aptallık daha yaptı. Ya anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Yıllardır kanka olmaktan sıkıldım artık. Ben onunla eğlenip gülerken, aşkımı da hep anlattım. Ama o hiç anlamadı. Her şeyimi en iyi o anlar ama onu sevdiğimi hiç anlamadı."

Kulaklarım duyuyor. Ama beyne iletmiyor sesleri. Algılayamıyorum! Aptal mıydım ben bu kadar güzel bir sevgiyi göremeyecek kadar ?

"Benim sevdiğim daha aptal, her seferinde kanka olduğumuz için içimi rahatlattım ama o hiç anlamadı yakın olmaktan mutlu olduğum için kankalığa katlandığımı. Tüm dertlerini dinledim, içerlendim de tek laf etmedim. O, mutlu olsun istedim sadece. O mutlu olursa benle ya da bensiz fark etmeyecek. Ben de mutlu olacaktım. "

İçimde tutmaktan yorulduğum düşüncelerim adeta akıyordu ağzımdan.

"Seni seviyorum, artık biliyorsun. "

"Ben de seni seviyorum, sen de artık bendeki yerini biliyorsun."