Kayıp ellerin dokunuyor ellerime
Soğukluğu ürpertiyor beni
Ben yokken kim bu hale getirdi seni?
Kim kıymetini bilemedi?
Ben yetemedim sana hiç.
Bir kere bile görmedin beni
Görmüyor olman sorun değil de
Görüyormuş gibi yapmasaydın bari
Ellerin soğuk görüyorum
Isınmasını istemeyerek nasıl gelirsin karşıma
Isıtmak için hep yanındaydım
Şimdi soğutana ver ellerini
Belki bu şekilde anlarsın kıymetimi
Kimse bakmayacak sana ben gibi
Yerimi dolduramayacak hiçbiri
Pişman olacaksın biliyorum ama
Ağlasan da gelmeyeceğim geri
Kim bilir belki ben de alırım
Sana verdiğim değer gibisini
Seven olursa beni
Barındırmayacağım içimde zerreni...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENLİĞİN YANSIMALARI
NezařaditelnéBir esinti yalarken yüzümü, ayaklarım ıslak kumlara batıyordu, dalgalar hafif bir hırçınlıkla çarpıyordu bacaklarıma. Eteğimin yarısını ıslatan bu huzuru seviyordum. Dünyanın ışığı turuncu hallerindeydi, en sevdiğim haliydi. Tatlı bir ses duyuyordu...
