Merhaba, karantina dönemi hakkında bir yazı yazmayı hep istemiştim ancak düşündükçe vazgeçmiştim. Çünkü biraz klasikleşti açıkçası. Yani insanlar evde kalmanın sıkıcı olduğunu, yapmak istediklerini yapamadıklarını, eğitimlerinde yaşadıkları aksaklıkları her an paylaşıyorlar. Bu dönemde eve daha çok kapandığımız için insanların neler yaptığını veya yapamadığını 'sosyal medya' aracılığıyla görüyor olduk. Eskiye oranla daha fazla. Bu sayede kimlerin neler hissettiğini de daha iyi anlar olduk elbette. Hayatımızda basit gördüğümüz bazı aktiviteleri yapamaz olduk. Nefes bile alamıyoruz eskisi gibi... Olan biten her şeyin farkındayız, kayıplarımız var. Bu kayıpları somut ve soyut olacak şekilde değerlendirebiliriz. Kimileri tanıdıklarını kaybederken, kimileri zamanını kaybetti, kimileri umudunu kaybetti bu dönemde. Daha sayamadığım , sizin okudukça aklınıza gelen başka kayıplar da mevcuttur. Ancak hayatın her alanında olduğu gibi bu alanında da olumlu düşünmeye uğraşan, kendini yetiştiren en azından çabalayan insanların bu zamanı daha rahat geçirdiğini görüyoruz. Bu bize kendimiz olabilmemiz için bir fırsat bile olabilir. Dediğim gibi hayatın her alanın zorlukları vardır yeterki siz bu zorluklarla mücadele etmeyi bilin. Lafı fazla uzatmayacağım; kendinize iyi bakın, sağlıkla kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENLİĞİN YANSIMALARI
De TodoBir esinti yalarken yüzümü, ayaklarım ıslak kumlara batıyordu, dalgalar hafif bir hırçınlıkla çarpıyordu bacaklarıma. Eteğimin yarısını ıslatan bu huzuru seviyordum. Dünyanın ışığı turuncu hallerindeydi, en sevdiğim haliydi. Tatlı bir ses duyuyordu...
