"Kulaklıklar beni dış etkenlere karşı koruyor ama kendimden kaçarken yakalanmama sebep oluyor."
Ne demek bu ?
Ben kulaklıkları gereğinden fazla kullanan hatta kulaklarıma bu nedenle acıyan biriyim. Dışarı da istemediğim bir şey olduğunda , bana istemediğim bir görev verildiğinde , birileri beni azarladığında hep kulaklıklarıma sarılırım.
Diyelim bir ortamda saçma bir muhabbet ediliyor. Benim doğrusundan -kısmen-emin olduğum 'şey'leri zedeleyecek laflar ediliyor.
Dinlemek istemem.
Bana hiç canımın istemediği bir şey yapmamı istediklerinde ,
Yapmak istemem.
Ve mümkün mertebe yapabilecek hale getiririm: Müzikle...
Belki anne olmadığımızdan bazı şeyleri anlayamayız. Mesela neden bir olay olduğunda bu olaya sinirlenen anneler kızma işini çok abartırlar anlayamıyorum. Olay bitmiş hâla azar devam ediyor.
Duymak istemem.
Daha güzel bir şeyler duymak için kulaklıklar...
Evet kulaklıklar gerçekten çok işlevlilerdir ama yok mu bunların zararı ?
Hem de öyle bir zarar ki insanın insana etmediğini ederler aslında . Yani bir nevi aracı olurlar.
'Düşünce' nedir bilir misiniz? Çok tehlikeli bir alettir. Yararlı olduğu noktalar olsa da fazla kullanımı beyin ölümüne sebep olabilir. Gülüyorsunuz belki basit bir düşünce ne yapabilir ki diyorsunuz belki de.
Elimden geldiğince anlatayım,
bir düşünce ;
_sizi dinden çıkarabilir
_inançlarını zedelebilir
_sizi gereksiz sorgulamaya iter bunalıma sokabilir
_Kendinizden soyutlanabilirsiniz
_Hayatı sorgulayabilirsiniz
_'Neden' gibi tehlikeli soru edatını size sunduğu an yeterli cevabınız yoksa altında kalabilirsiniz
Daha sayamadığım niceleri var. Demek istediğim düşünceler yeri geldiğinde gerçekten çok tehlikeli olabilir.
Evet anladık onu da bunun kulaklıkla ne ilgisi var?
Gelelim son adıma, kulaklığın çevreden uzaklaştıran güzelliğinin yanı sıra bizi benliğe sürükleyen kapıları aralaması.
İçimizde barınan aslında bize dışarıdaki düşüncelerden daha çok zarar veren bir iç ses var. Bu iç ses konuşmaya başladığı zaman farkında değiliz belki ama bizi deprasyon gibi zor bir döneme sürükleyen o konuşmalar olur. Ve iç ses kaybetmeyi hiç sevmez. Kendinizle bu yüzden tartışır durursunuz. Hep bir kazık sokmaya çalışır aklınıza. Kafanızı allak bullak etmek ister.
Kulaklıklar iç sese yardımcı olur.Kişi kimseleri dinlemesin de onu dinlesin diye çabalar durur.
İç sesiniz düşüncelerinizden meydana gelir. Aman ha! Düşüncelerinize sahip çıkın fazla yol almasınlar...
Bu arada kulaklıkları da çok takmayın benden tavsiye cidden kulaklara zarar veriyor demedi demeyin .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENLİĞİN YANSIMALARI
De TodoBir esinti yalarken yüzümü, ayaklarım ıslak kumlara batıyordu, dalgalar hafif bir hırçınlıkla çarpıyordu bacaklarıma. Eteğimin yarısını ıslatan bu huzuru seviyordum. Dünyanın ışığı turuncu hallerindeydi, en sevdiğim haliydi. Tatlı bir ses duyuyordu...
