Every Missing Piece

EMP38

EMP38

"Ayos nga lang 'yon." saad ko.

Hinawakan ko ang kanyang kamay na nakahawak saakin at inalis iyon. Agad niya namang nabatid kung ano ang gusto kong gawin kaya binuka niya ang kanyang kamay at hinayaan akong ilagay sa espasyo ng kanyang mga daliri ang mga daliri ko.

I squeezed our intertwined hand.

"Are you sure?" tanong niya.

Tumango ako at ngumiti sa kanya.

"Maiintindihan nila 'yon. C'mon, chill." sabi ko sa kanya.

Humarap siya saakin. Napangiti ako noong inayos niya ang aking nakababang mask upang iangat iyon. Inilagay niya sa gilid ng aking tenga ang lumalagpas na buhok saakin. He looks so serious on doing it.

"What is your Mama like?"

I pretended as if I was thinking.

"She's a teacher so she's a little strict, pero sigurado akong matutuwa sayo 'yon."

He chuckled. "You think?"

I nodded. "She like smart people."

"Ano pa?"

"Hmm, mabait 'yon tsaka pala-tanong."

"Kailangan ko na pa lang maghanda..." sabi niya habang maliit na tumatawa.

Napangiti ako habang pinapanood siya. Nakakatuwa makita kung gaano niya pinaghahandaan na makilala ang pamilya ko. My heart clenched just by thinking that he's supposed to hate me and my family but he's here, trying his best to be good to them.

Bumukas ang elevator sa basement parking. Ilang hakbang palang ang nagagawa namin ay agad nang nahagip ng mata ko ang mga nag-aabang na media. My eyes grew big. Seriously? Ganon na ba kalalim ang kaya nilang hukayin na pati condo na tinutuluyan ni Rash ay nahanap na nila?

Nagkatinginan kaming dalawa ni Rash.

Binaba ko ang aking sumbrero at ganon din ang ginawa niya sa kanya. I made him wore that for precautions na agad din namang nagamit ngayon.

Naglakad kami ng mabilis papunta sa direksyon kung saan nakapark ang kotse niya. Noong malapit na kami ay napangiwi ako noong makarinig ako ng sigaw.

"Si Cade!"

Our adrenaline rush acted first, mabilis kaming tumakbo papunta sa kotse ni Rash. Noong makapasok kami sa loob ay agad na pinaandar niya ito.

I look back on the media that was supposed to come after us but gave up. Napatawa ako sa hindi malamang dahilan. I heard Rash chuckled too.

I know it's bad to laugh at other people's but it's also wrong to invade someone else's privacy right?

Umayos ako ng upo at doon ko palang naiayos ang aking seat belt.

"Paano ka kaya nila nahanap?"

"Media are dangerous these days." sabi niya saakin.

"Saan na tayo uuwi?"

Hindi naman kasi kami titigil sa bahay. Uuwi rin naman kami dahil bukas ay nakaschedule ang meeting ko sa HNC.

"Yours or mine?"

Napangiti ako. Parehas naman na mayroong media na nag-aabang. But right now, I can't care more of how people can react. I am happy and that is what matters. Wala naman akong ginagawang masama o nilalabag na batas, hindi ba?

Nagkangitian kaming dalawa. He looks very fine with it. Kahit isang beses, hindi ko pa siya naririnig na magreklamo.

"Aren't I messing your life too much?" tanong ko sa kanya. I am continuously watching him as he drive. I'm a fan of how cool he is every time he holds a wheel.