Chasing Happiness

Chapter One

Country R/ Russia

Trey

Nagising ako sa sinag ng araw na nanggagaling sa bintana ng aking silid.

Napakunot ang noo ko nang makaramdam ako ng pagkakahilo. Konte lang ang nainom ko kagabi.

Sinusundan namin kagabi ang isa sa mga tauhan ni Sebastian del Mundo. The man enter to a bar.

Hanggang doon ay sinundan ko siya ng palihim. I remembered myself ordering a glass of liquor and the rest is histoty.

From that flask back bigla akong napabalikwas ng bangon.

How stupid of you, Trey!

Tila natataranta akong napatingin sa aking tabi. I felt relieved when I see the woman still peacefully sleeping beside me.

Her naked body is covered with the blanket we are sharing.

Hindi ko napigilan ang ngiting gustong kumawala sa aking mga labi.

I moved my hand to her face and let I started to trace his face with my fingers.

How I wished that the word peace will still remain as she wake up. God! I do missed this woman so much!

Muli ay pinagmasdan ko siya ng maigi. I wanted to memorize every angle of his face.

Tatlong taon. Tatlong taong na mula nang huli ko siyang makita. At sa tatlong taon na iyon ay pilit at sinubukan ko siyang kinalimutan.

Oo aamin ko sobrang tanga ako doon sa parteng pinaniwala ko ang sarili kong madali lang para sa akin na gawin ang bagay na yun. Ang tanga ko sa parte kung saan pinilit ko ang sarili kong kumbinsihin na mawawala din ang ang nararamdam ko sa kanya.

Sa katunayan akala ko nga nakaya ko na. I really do thought I did...

Not until last night.

Buong akala ko kagabi habang minamanmanan ko ang tauhan ni Sebastian del Mundo ay namalikmata lang ako ng masagi ng paningin ko ang pamilyar na mukha ng babaeng umiinom mag isa sa counter ng bar ka linya nga counter na inuupuan ko.

Sa mga oras na iyon ay pansamantala kong kinalimutan ang totoong pakay ko sa lugar na iyon. Naglakas loob ako para puntahan ang babae. Nakumpirma lang ang hinala ko na kilala ko kung sino nga ito.

What is she even doing to that kind of place. Besides since when did she started drinking?

As I approched her I know that she was too drunk at already.

Nakaramdam ako ng inis sa kanya. I even cursed at the back of my mind. How can she let herself drunk with this kind of place?

Galit niyang winaksi ang kamay ko. But I reached for her arms again. Muntik pa akong manghina nang magtama ang paningin naming dalawa.

Her eyes looked so confuse as my eyes met hers. It was a long paused before I heard her laugh.

Her laugh was full of bitterness.

Muli niyang kinuha ang isang shot glass na galing sa bartender. Handa na sana siyang inumin iyon ng mabilis kong kinuha mula sa kamay niya ang shot glass.