Chasing Happiness

Chapter Six

Trey

"I know her." Sagot ko kay Haydee.

Bakas ang naging gulat sa mukha ni Freyah. I guess he didn't expect me to say that. Maging si Haydee ay nagulat din kaya naman mabilis niya akong tinignan.

"Magkakilala na kayo?" Nagtatakang tanong niya sa akin. Seems like she doesn't have any idea between us.

Freyah attempt to say a word but I cut her. "Yeah, we went in the same University before. Ahead lang ako sa kanya ng ilang taon."

Nagpatango-tango naman si Haydee. "Ah, I see. That's good then, right cous?" she asked her cousin smiling. Sa katunayan ay nagulat din ako na magpinsan pala sila ni Haydee.

Today was my day off. Nagkataon naman na may dinaanan ako sa bahay ng mga Conti kanina. Aside from that I don't have any plans for today other than looking for the lady in front of me now. Kaya naman nang pilitin ako ni Haydee kanina sa sumama sa kanila papunta sa pinsan nito ay hindi na ako nakapag dahilan pa. That girl is good at insisting things. Hays. I praise Lorenzo for his patience.

I looked at Freyah's eyes straightly while waiting for her response. She look at me for a moment and I can say that she seems intimidated by my presence. "O...o, Oo naman." I made a smirk once again. Agad naman siyang nag-iwas ng tingin.

Binaba ko naman ang tingin ko sa batang babaeng kasama nila. I looked at her. At the first sight may pagkakahawig ito kay Trisha. I was so amazed.

Hindi ko din alam kung bakit pero may kung ano akong naramdaman sa puso ko nang magtama ang tingin naming dalawa.

I have this feeling of holding her and hug her, but in the same time I felt hesitant. I tried my best to smile at the young girl. But when I did she hid herself at the back of the man standing beside Freyah. Kaya naman ay sinalubong ko ng tingin ang lalaki.

Is he the boyfriend?

Bago pa ako makapagsalita muli ay narinig ko ang pagtikhim ni Lorenzo.

"Oo nga pala, tara don tayo." Sabi naman ni Freyah. Agad naman siyang nilapitan ni Haydee at isinukbit nito ang kamay sa braso ng pinsan. After that I saw the man carried the little girl. And damn! why do I suddenly felt a sudden pain in my heart. Bakit may kung anong bumubulong sa akin na dapat ako ang nasa posisyon ng lalaking yun ngayon.

Lorenzo and I followed them afterwards. Naramdaman ko naman ang pagsiko ni Lorenzo sa akin. "Sei più di un semplice compagno di scuola, giusto?" sabi niya sa salitang italian. Napalingon naman ako sa kanya. (You're more than just a schoolmates, right?)

I nod at him. "Funny, right?" Natatawang sabi ko naman sa kanya. "Lei è tua figlia?" ( Is she your child?) Pareho kaming tumingin sa direksyon ng batang babae who surprisingly looking directly at me. "I don't know. I'm not yet sure." mahinang sagot kay Lorenzo.

Bago pa man kami nakalapit ng tuloyan sa lamesa ay muling may sinabi ito sa akin. "She look exactly like Trish when Trisha was her age."

True. I can't really deny that.

"Do something about it, Trey" suhestyon niya sa akin na ngiti na lamang ang iginanti ko. Indeed I need to do something about it.

Ilang sandali pa habang tinutulongan ni Haydee si Freyah napatingin siya sa likuran namin.

"Titang Beng!" she rushed herself to the woman.

Mahigpit na nagyakapan naman silang dalawa ng ginang. On the other side I was waiting for Tita Beng to notice me. After few moments she did. Nagtama ang tingin namin dalawa.

"Trey?"

Ngumiti naman akong lumapit sa kanya. "Tita Beng..." Sandali akong nakaramdam ng hiya sa kanya. I don't know what to say to her. Sa laki ng atraso ko sa kanya dahil sa nga pangako kong hindi ko natupad para sa kanilang dalawa ni Freyah. Parang mas nanaisin ko na lamang na umalis doon.