YILDIZ BIÇAĞI

5. BÖLÜM

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Değilseniz de ve yardım edebileceğim bir şey varsa buradayım.✨

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu? Çünkü benim için gerçekten kıymetli üstelik motive oluyorum hepsini de okuyorum : )

Bölüm müziği: Manga - Dursun zaman

Tarih bırakırsanız ileride anı olur.

Son olarak etkisini bırakan bir kitap alıntısı yazar mısınız? Her alıntı da vardır bir yaşanmışlık. 🦋

Bölüm sonunda görüşürüz keyifli okumalar : )

YAZARIN ANLATIMI İLE;

"Neredesin mahra? Çabuk buraya gelmelisin, seni onunla tanıştıracağım bugün!" Dedi heyecanla.

"Sabah sabah bu enerjinin sebebini öğrenebilir miyim laçin?" Mahra uyukusundan uyanmış, ona seslenen ikizine yönelttiği sorunun yanıtını bekliyordu. Bir abisi birde ikizi vardı mahranın.

"Yazgı köyden döndü mahra!" Dedi ikizine neşeyle bakarak.

"Her gün anlatmaktan bıkmadığın, yakın arkadaşın mı.?" Dedi mahra hâlâ uyukuluydu.

"Evet! Bugün bize gelecek mahra. Seni onunla tanıştıracağım için çok heyecanlıyım." Dedi neşeyle.

"Peki o zaman bana da arkadaşın için hazırlık yapmak düşüyor. Sen burayı toparla bende yiyecek bir şeyler hazırlayayım." Dedi ikizini odada bırakarak.

Mahra her zaman ikizini memnun etmek için her şeyi yapardı. Fazlası ile sosyal bir kız olsa da, sırf ikizinin arkadaşları geliyor diye evde kalır hazırlık yapardı.

Laçin mahra gibi herkesle anlaşamazdı. İnatçı, soğuk ve asabi bir kızdı. Mahra ise herkesle anlaşan fazla iyimser ve kibar bir kızdı.

Henüz kahvaltı bile yapmamıştı. Hazırlık yapayım derken kendini fazlası ile yormuş ve bitkin bir halde koltuğa yayılmıştı. Laçin heyecanla arkadaşının gelişini beklerken, mahraya da rahat vermiyordu.

"İşte geldi! Kapı çalıyor mahra!" Dedi zıplayarak.

"Laçin! Bir tanem, biraz sakin ol lütfen. Bu kadar heyecan hiç iyi değil." Dedi mahra ikizine sarılarak.

"Kız kapıda kaldı!" Laçin telaşla mahrayı itip kapıya koştu.

Sonunda yazgıya kavuşabilmişti. Orman kadar yeşil, yaprak kadar canlı gözleri, karanlığı anımsatan siyah saçları ve onu fazlası ile tatlı gösteren kısa bir boyu vardı. En az laçin kadar yalnız bir kızdı yazgı. Çekinerek mahra ile tanışmıştı, daha önce hiç mahra kadar nazik ve iyimser biri ile tanışmamıştı. Bu kadar kısa sürede, yakın arkadaşının ikizi ile samimi olacağını düşünmüyordu.

Aradan aylar geçmişti. Yazgı mahra sayesinde çekingen tavırlarından kurtuluyor ve sürekli mahranın yanında olmak istiyordu. Mahra ise elinden geldiği kadar uzak durmaya çalışıyordu; çünkü yazgı onun değil, ikizi laçinin yakın arkadaşıydı. Bu yüzden fazla samimi olup ikizini üzmek istemiyordu. Yeterince yakın arkadaşı varken, ikizinin tek yakın arkadaşını ondan koparacak kadar acımasız değildi. Üstelik ikizini bu denli severken, onu incitmek hayatta isteyeceği son şey bile değildi.

Laçin yazgıyı çok seviyor ve asla kopamıyordu. Çok fazla bağlanması mahrayı korkutuyordu. İkizinin daha önce hiç bu denli birine bağlandığını görmemişti. Bu yüzden yazgıyı üzmeden uzaklaşmaya başladı. Bu tavrı yazgıyı üzüyor ve bunu laçine söylüyordu. Laçin ise mahraya kızıyor ve farkında olmadan yazgının mahraya bağlanmasını sağlıyordu. Mahra hiçbir zaman aptal bir kız olmamıştı. Her zaman zekası ile tutunuyor ve bir şekilde herkesin gönlünde taht kurmayı başarıyordu. Zeki olduğu kadar iyimser ve kibar olması, çoğu zaman onu yaralasada bu huyundan vazgeçemiyordu.