BÖLÜM DEĞİLDİR!
Çok özlüyorum seni. Yanındayken bile. Sen tutmadıkça ellerimden kayboluyorum ben. Şimdi usulca kapat gözlerini. Hayal et, seni, beni, bizi. Mutluluğu birbirimizde bulduğumuzu düşle. Bana bağlandığını düşün... Benim, senin nefesin olduğumu. Sonra, seni terk ettiğimi düşle... Çektiğin acıları hayal et. Hayal ettiğin acıları hisset. İliklerine kadar... Ne kadar yandı canın?... Çok mu?... Şimdi parmaklarımı, bir başkasının parmakları arasında gördüğünü hayal et. Acın tarif edilemez oldu mu?... Hayal ettiğin acıları hisset, hisset ki; belki, belki beni az da olsa anlarsın... Şimdi bunların hepsinin bir rüya olduğunu varsay. Uyandığında hâlâ yanında olduğumu... Çünkü, çünkü ben senden asla gidemem. Çünkü ben seni, Nefes'imi terk edemem... Ben, sen benden gitsen bile ben senden gitmem... Ölüm ise sana ilk ve son vedam olur...
"Toprak kokusu gözlerine sinmiş adam, bu sana ilk ve son vedam..."
Seni seviyorum Nefes'im...
Tıpkı senin, bir başkasını sevdiğin gibi...
Ama seninle aramızda bir fark var; ben seni canımdan çok seviyorum, sense onu, sadece seviyorsun.
Bilirim, sen kimseyi, canından vazgeçecek kadar sevmezsin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doğa'nın Ateş'i
Teen FictionSoğuk bakışları yüzümün her bir miliminde dolaşıyordu. Kalbim, göğüs kafesimi parçalarcasına hızlı atıyordu. Kesik kesik aldığım nefesler, bana hiç yardımcı olmuyordu. İki elini de başımın yanına koymuş, kafasını da aramızda çok kısa bir mesafe kala...
