"İntikam yolculuğuna çıkacaksan kendin için de bir mezar kaz."
Parti ışıklarının sönmediği, topuk seslerinin eksik olmadığı ve kahkahaların hiç dinmediği bir cennetti Beyaz Konaklar. Adını sitenin zirvesine yapılmış, bembeyaz, görkemli konaktan alıy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶 Sena Şener - Dostum Değil Uykular
•••
Mutfakta bardağına doldurduğu sıcacık filtre kahvesine bir adet şeker atarken, göz ucuyla Neşe'nin hazırladığı americano'yu kesiyordu.
"Uyanan mı var?" diye sordu, sesinin meraklı çıkmamasına özen göstererek.
"Evet Aden Hanım, Kartal Bey her sabah kahvaltıdan önce mutlaka bir fincan içer, hatta başka kahve içmez neredeyse."
Dudağını büzerken umursamazca "Anladım." dedi Aden. Sabah aç karnına içilecek bir kahve için oldukça sertti. Bunu da her sabah boş midesine filtre kahve pompalayan Aden söylüyordu.
Mutfağın camından dışarı bakarken gözlerini kıstı hafifçe. "Burası da bahçeyi görüyor..."
Neşe, onun neyi sormak istediğini anlamıştı. Mutfak salonun bir kat aşağısında kalıyordu ama her ikisi de bahçe katına denk geliyordu, nasıl oluyordu?
"Evin bu tarafında kot farkı var Aden Hanım." dedi Neşe, adı gibi neşeli bir tonda. "O yüzden bizde bol bol güneşten faydalanıyoruz, iyi oluyor açıkçası. Zaten burası bodrum katı olsa Baykal Bey de Kartal Bey de karanlık bir yere tıkılmamıza razı gelmezdi. Malum, günümüzün çoğu mutfakta geçiyor."
Kahvesinden büyük bir yudum alırken, yalnızca başıyla onaylamakla yetindi Aden. Ne kadar da düşünceliydiler(!)
Neşe'nin arkasından merdivenleri tırmanırken, herkesi uyanmış ve kahvaltı için salona toplanmış bir şekilde buldu. Halbuki Aden aşağı inerken eve derin bir sabah sessizliği hakimdi.
Herkes arasında kısa bir günaydınlaşma faslı olduktan sonra, Asuman Hanım'ın sofra hazır sesiyle herkes kış bahçesine doğru adımlamaya başladı. Neşe ise ne yapacağına dair kararsız kalmıştı. "Şey.. Aden Hanım.. dün ben ayrı yiyeceğim dediniz ama.. siz ne yemek isters-" derken Aden hızlıca sözünü kesti.
"Bir şey hazırlamana gerek yok Neşe." dedi elindeki kahve fincanını havaya kaldırırken. "Ben kahvaltı yapmayı sevmem, kahveyle geçiştiririm."
Baykal ve Demir sessizce birbirlerine baktılar. İkisinin de aklından geçen birdi. Geçmiş zamanlardan birinde Aden vardı, kahvaltının çok önemli olduğuna inanan, hep birlikte sofraya oturmadan ağzına bir şey sürmeyen.
Mutlu aileler birlikte kahvaltı ederler.
Aden artık kahvaltı yapmıyordu.
Kartal ise kaşlarını havalandırıp, Aden'e doğru adımladı. "Kahvaltıdan sonra toplantı yapacağız. Saat 11.30'da." dedi, sanki onlara eşlik etmemesinin iyi bir fikir olmadığını vurgulamaya çalışır gibi.
"Tamam." dedi Aden, kahvaltıya onlarla oturmuyor oluşunun toplantıya katılmaması için herhangi bir engel teşkil etmediğini belli etmeye çalışarak. "O saatte inerim aşağıya." dedi ve odasına çıkmak üzere merdivenlere yöneldi.
