"İntikam yolculuğuna çıkacaksan kendin için de bir mezar kaz."
Parti ışıklarının sönmediği, topuk seslerinin eksik olmadığı ve kahkahaların hiç dinmediği bir cennetti Beyaz Konaklar. Adını sitenin zirvesine yapılmış, bembeyaz, görkemli konaktan alıy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶 Imany - The Good, The Bad & The Crazy
•••
Alacakaranlık... Güneş'in doğmasına yakın beliren ya da batmasına yakın görülen yarı aydınlık. Karanlıkla aydınlığın birbirine girmesine tezat bir biçimde, gözler gökyüzüne daldığında düşüncelerinin berraklaşıp en net olduğu zaman dilimi. Günün farklı 2 saatinin verdiği aynı his. Bir nevi günün karmaşasının ardından gözlerini tamamen açmak gibi. Sonuna kadar.
Güneşin son demleri terasta yüzlerine vururken, başını sanki mümkünmüş gibi daha da Kartal'ın boynuna gömdü Aden. Yorgunlardı. Her şeyden.
Kartal'ın ise başı koltuğun başına yaslanmış vaziyette duruyordu dakikalardır. Gözleri kapalıydı. Muhtemelen yine bir şeyler düşünüyordu, her zamanki gibi. Bir eli viski bardağını sıkıca kavrarken, diğer elide kucağına yayılmış bir şekilde oturan Aden'in belinde ufak ufak geziniyordu.
Koltuğun hemen kenarında duran telefonun ışığının yanmasıyla başını hafifçe kaldırıp saate baktı Aden. 18.45'e geliyordu.
Alacakaranlık..
Elindeki şarabı dökmemek için dikkatli bir şekilde yudumlarken başını tekrar geriye doğru yasladı. Galiba Kartal konuşana kadar konuşmaya niyeti yoktu. Arkada çalan müzik... Man O To.. ve Kartal'ın kollarının arasında keyfi yerindeydi.
"Saat kaç?" dedi Kartal, Aden'i duymuş gibi.
"Yediye çeyrek var." dedi.
Başını doğrultup gözlerini açmasıyla kısması bir oldu Kartal'ın. Güneş azalsa da gözünü rahatsız etmiş olmalıydı.
"1 saattir hiç konuşmadan oturuyoruz yani burada?" dedi Kartal, çatallaşmış sesi ile.
"Konuşmuyorsun?" dedi Aden şarabından bir yudum daha alırken. Bacakları oturduklarından beri Kartal'ın kucağından koltuğun boş yanına doğru uzanıyordu. Haliyle uyuşmuşlardı.
"Sen de.." dedi Kartal, gözlerini Aden'in safir mavisi gözlerine dikerken. Akşamın son güneşi yüzüne vurdukça daha çok parlıyordu gözleri.
"O zaman sen konuş." dedi Aden, dudağının kenarına ince bir gülümseme yayılırken. "Hâlâ bana Aytekin planını neden anlatmadığını söylemedin."
"Söyledim ya sevgilim arabada." dedi Kartal, Aden'in çenesinden tutup kendine çekerken. Minik bir öpücük bırakmıştı dudaklarına. "Planın başında bu bir oyun değildi zaten. Aytekin'den gerçekten şüpheleniyordum.. Peşine adam, odasına da dinleme cihazı yerleştirttim. Her şey temiz çıkınca içime şüphe düştü. Yaren beni ziyarete geldiğinde de masamın altına bir dinleme cihazı yerleştirdi. Aptal.. beni etrafındaki acemilerle karıştırıp, farketmeyeceğimi sandı. Odada koruma sistemi var. Yani toplantıyı basacağımızın haberini Servet'e de Yaren'in uçurduğunu anladım böylece. Bu sayede emin oldum Aytekin'in masumiyetinden. Planı değiştir, Aytekin'i buna ortak et derken vaktim kalmadı anlatacak."
