13

1.6K 55 3
                                    


"W-What do you mean?"


I almost fell because my knees are already weak. Hindi ko alam kung ano ang dapat ko talagang maramdaman. We made a deal since 1st day of this and know, I don't know what to feel. We have each other, not just in sensual times but also in ordinary days. If that makes sense.


"Nothing. Don't mind it." He sighed. "Let's go home." He looked at me with his eyes, asking for permission.


"How 'bout your friends there? I can go home alone. Enjoy your night there." I glanced at the door of the club, bumalik din naman ang tingin ko sa mata niya. Onti na lang, mararamdaman ko na yung tibok ng puso ko. I felt his arm wrapped on my waist.


"I said, let's go home." He told me. Naglakad na kami palapit sa kotse niya at sumakay na duon.


When we arrived at his condo, I did a half-bath. It's just funny because I have some clothes here. Iniwan ko yung iba kong damit dito. Daig pa namin magjowa eh no. After taking a bath, I wear my oversized shirt and panties. My shirt is big naman so It can cover my lower part. Ayos din naman kahit hindi covered. Nakita na rin naman niya 'to. Kami lang naman tao dito. 


"I'll sleep na. Ikaw?" I asked Caeleb while putting my towel on a hanger. After, humiga na 'ko sa kama niya at siya naman ang pumasok ng bathroom.


Pumikit na lang ako at pinili kong matulog. But my anxiety is attacking me, ang gulo gulo na naman ng isip ko dahil sa mga nangyari. I was about to open my eyes but I felt Caeleb wraps his arms around my waist, pulling me closer to him. I faced him, kunware tulog na 'ko. I put my face on his neck for me to be comfortable and I feel safe with his arms. He hugged me and that made me sleep, I'm safe.


The next day, I woke up early. When I opened my eyes, mukha agad ni Caeleb ang bumungad sakin. His long eyelashes, clear skin, pointed nose, kissable and pinkish lips, fine eyebrows. Damn, everything's fine. Natukso ako sa labi nito ha.


I adjust my position, I'm really near his face. I swallowed hard when he tightened the hug, leaving no space between us. I kissed his lips and that made him groaned. My eyes widened when I feel he's responding to my kisses. I stopped and he immediately smiled with his eyes closed.


"Ang aga aga, chinachansingan mo 'ko." He said with his eyes closed, natawa pa. "Okay lang, same bad breathe." He chuckled.


"Morning breathe naman," I chuckled before sitting down on his bed.


"Wait lang, mamaya ka na bumangon." He said in his morning voice. He grabs my waist, napahiga tuloy ako sa tabi niya.


"Someone's clingy. Wag ka maging clingy, hahanap hanapin ko 'yan." Sabi ko sa kaniya.


"That's okay." He whispered on my neck, siniksik pa ang mukha sa leeg ko. Parang baby.


Nothing new today, we just stayed at his condo. We ate our breakfast, lunch and dinner, cooked by him. We just watched some movies on Netflix and waited until night para makatulog din kami. Wala ring galawang naganap. The next day, ganon din walang bago. Pero ngayon, nag-aya siyang umalis. I don't know where but he said I need to wear decent clothes.


"Okay na 'to?" I asked him while fixing my top. I was wearing a black spagetti strap tucked-in a maong ripped jeans, partenered with a white shoes.


"Wear this," He throw a gray flannel on my face. "Ayokong mabastos ka."


"Okay, okay." Sagot ko sa kaniya at sinuot ko na agad ang flannel niya. I put on my body bag and sat down on the edge of his bed, waiting for him to finish. "Saan ba kasi tayo pupunta?"


"Secret," He chuckled. "Mamaya malalaman mo," Sabi niya while wearing his white shirt. Simple lang siya magdamit.


"Simple mo lang no?" I looked at him, he's buckling his belt.


"Oo, lagi naman kasi akong nakahubad." He chuckled. "Let's go," Sabi niya at hinila na ang kamay ko para tumayo na.


When he started driving, he intertwined our hands and rest it on my thigh. Gusto kong hindi bigyan ng meaning lahat pero hindi ko maiiiwasan. I'm trying my best.


"Are you okay? You look pale." He glanced at me and I just nod. Hindi lang talaga ako sanay na ganito galawan namin.


When we arrived at the place, It has a calming ambience. Halos lahat ng nandito ay couple, hindi ko rin alam kung niya 'ko dito dinala. We entered this coffee shop, ang awkward! Hanggang makaupo kami, duon lang ako naging comfortable. After ordering our food, we just waited and talk about life.


"Bakit mo 'ko dito dinala?" I asked him. "Nakakahiya, parang lahat sila mag-asawa na."


"Hindi ka ba naniniwalang duon din punta natin?" He chuckled.


"Hindi. You want to graduate single diba? Yung walang sagabal sa pagaaral mo?" I assured.


"Yes. Natatakot ako maalis sa Dean's list dahil sa pagmamahal na 'yan." Sagot niya sakin. "Kaya, hanggang sa makakaya ko, susubukan kong hindi talaga magmahal. If It's effective."


"Hindi ba mahirap?" I asked. "Paano yung mga babaeng natitipuhan mo? Sayang naman." Pilit kong hindi masaktan sa mga salitang binabanggit ko. Ang hirap naman.


"Bakit? Hindi ka naman umaalis sa tabi ko ah?" He looked at me seriously. "Duon ako mawawala sa sarili kapag umalis ka sa tabi ko."


"You're making this hard for me," I dramatically held my left chest and gave him a smile.


"Why? Ano ang mahirap duon?" He asked.


"Wala. Wala." I sighed. "May gamot ba sa pagiging marupok?"


"Tanga ka ba? Syempre, wala." He chuckled. "Alam ko namang nakakarupok yung kapogian ko."


"Uy, kabahan ka nga. Kadiri ka, Cae." I made a disguting face.


"Bakit? Hindi ba?" He asked. "Sus, Manila. Tigilan mo nga pagdedeny mo, halata naman."


"Eh, ano ngayon? Ako naman masasaktan at hindi ikaw. Ayos lang 'yon." I gave him a comforting smile.


"Hindi ayos 'yon. Ayaw kong nakikita kang nasasaktan." Sagot niya.


"Ngi, ako naman lumabag sa rules. Hindi ko rin naman alam na magkakaganito ako." Sagot ko naman sa kaniya. "I need to face thos consequence."


"Hindi kita sasaktan. Hindi ko ring hahayaang masaktan ka, Manila." He smiled at me. "Trust me,"

I'm Coming Back, ManilaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon