I'm Coming Back, Manila

7

"Bye, Ash. Ingat kayo ni Sam, okay?"

Paalam namin sa dalawa bago kami bumiyahe pa Manila ulit. I thought that they're all happy and problem-free, yun pala, hindi. Lahat nga ng tao may pinagdadaanan. Kahit anong ngiti at tawa niyan, may lungkot pa rin sa luob nila na pilit nila nilalabanan. Love is love.

Caeleb was the one who's driving. Sky was the one who's on the shotgun seat. Kami ni Sharm, nandito sa 2nd row ng upuan.

"Nagkaboyfriend ka na?" Sharaiah asked me all of a sudden. 

"H-Hindi pa.." Sagot ko. "Mostly flings, pero nawawala sila eh. Atsaka parang wala nang seryoso." I chuckled softly.

"Parehas kayo ni Cae. Diba, Cae?" Sabi ni Sharaiah. "We didn't know, he'll end up like this. I mean, gustong gusto niya si Sam nuon. Mutual Understanding pa nga eh. But, It all changed."

Parang kumirot ang puso ko nang kaonti lang naman. Kaya ba nasabi niyang handa siyang magpakatatay sa anay ni Sam, dahil gusto at mahal niya pa rin niya? Damn.

"Ingay mo, Sharm. May mga bagay na hindi na dapat nalalaman ni Manila." Sagot ni Caeleb habang nakatingin pa rin sa daan. 

"Eh bakit ba? Gusto ko malaman niya eh. Wala ka namang tinatago diba? Sabi mo, friends din naman kayo. Kaya ayos lang 'yan." Sabi ni Sharaiah. 

"Tell me more about him!" Sabi ko. Excited pa. Excited masaktan? 

"He's hopeless romantic." Biglang nakisali si Sky. "Joke." 

"I'm not. Ang dami daming babae diyan. I can choose anytime. Hindi ko lang talaga priority." Sagot ni Caeleb. "I mean, may mood na gusto kong magkagirlfriend. Pero, ayoko talaga."

"Nilalandi ka ba neto?" Tanong ni Sharaiah sakin. "Nako, ginagawa ka atang option ni Caeleb. Pag gusto ng girlfriend, pupunta sayo. Pero most of the time, wala lang?" 

"I guess so," Simpleng sagot ko. 

"Playsafe," Sky smirked. 

When we arrived at Sky's place, bumaba na agad kami at lumipat sa kotse ni Caeleb. Nalaman ko rin na duon pala nakatira si Sharaiah ngayon because of heartbreak reasons din. That's sad. Ayokong maging ganon din ako.

Ang sarap lang sa feeling kapag may mha kaibigan kang matatakbuhan at laging nandiyan para sayo. They're lucky for having that kind of circle of friends. 

"What do you want for dinner?" Caeleb asked while driving home. But I didn't respond. I've been thinking about the conversation a while ago. Alam kong hindi dapat masaktan, pero hindi naman maiiwasan. "Hey, I'm asking you." He glanced at me.

"Uuwi na 'ko." Simpleng sabi ko. I just wanted to think about what's happening. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit ako pumayag sa mga ganitong bagay. Nagmumukha akong desperado. May kaibigan din akong masasaktan kung ituloy namin 'to.