I'm Coming Back, Manila

27

"Ang init mo pa rin, nak."

I said while putting Faris a cool fever. Mag tatatlong araw na ang lagnat niya, hangga't kayang gamutin duon kami. Dahil, masiyado nga namang mabigat ang pagdala sa kaniya sa hospital kung kinakailangan na. 

"Nawawalan na rin ng gana dumede 'yang bata mo," Biglang pasok ni Jay sa usapan. I looked at him, nakasandal siya sa frame ng pinto, sideways. 

"Bakit kaya ganon?" Nagaalala kong sabi.

"Hindi ka ba pwedeng magleave? Para man lang matingnan mo 'yang bata mo?" He asked.

"Magsisimula pa lang 'yong project sa bagong site." Sagot ko sa kaniya. "Hindi pwedeng magleave." 

"Okay, I understand kung ganoon." Sabi niya.

"Maghahanap na rin ako ng pwede naming lipatan ni Faris. Hindi ko lang alam kung kanino ko siya iiwan." I looked at Faris, tulog na tulog na ngayon, kakainom lang kasi ng gamot.

"Pwede pa rin naman siya dito," Sagot ni Jay sakin. "Aalagaan ko pa rin naman 'yan, wala pa naman akong nahahanap na trabaho." 

"Nakakahiya na sobra, siguro next week, Jay." I smiled at him. "Next week siguro meron na." 

"Ganon? Osige, ikaw mag desisyon. Para naman sa inyong dalawa 'yan." He gave me a small smile before leaving our room. 

The next day, maayos ang gising ko dahil maaga ako nakatulog kagabi. I checked Faris' temperature muna bago ako kumilos. Medyo mababa na ang init niya, sana hindi na tumaas ulit. I took a bath and did my morning routine. I decided to wear a gray tank top tucked-in a black slacks with a black blazer on top and black shoes. I fixed my hair in a pony tail before putting a light make-up. Kinuha ko na rin ang blueprint bag ko pati tote bag at aalis na rin ako.

"I'll see you soon. Get well, anak. Please?" I gave him a worried smile before letting out a heavy sigh. "Malapit ka na mag 1 year and 6 months, anak. Sige na, pagaling na ha?" I kissed his head before leaving.

Paglabas ko naman sa kwarto, nakita ko si Jay nasa may kusina at nasa harapan ng laptop niya. May tinatrabaho siguro, may ka-video call eh. I signed that I'll go na and he just gave me a nod. I rode a jeep until our building. Pagkarating ko, napatingin ako sa orasan ko and It's almost 9 am. Muntik pa 'kong malate.

"Buti naman nandito ka na," Bungad ni Engineer Andy. "Ang init ng ulo ni Sir Caeleb, ikaw na lang kasi ang inaantay at aalis na." 

"P-Pero, hindi pa naman 9 am??" My brows met. Ano na namang trip ni Caeleb ngayon? Alam niya namang may responsibilidad pa 'ko bilang ina.

"Sumakay ka na ruon, kanina ka pa inaantay duon." Ngumuso si Engineer Andy sa may direksyon ng kotse ni Caeleb.

Naglakad na 'ko papunta duon. Kumatok muna ako sa salamin niya and he nod. Pumunta na 'kong sa kabilang side ng kotse niya para makapasok sa shotgun seat.