D/C + yeonbin

~6~

"Aranızdan biri..."

Yeonjun, menajerin yalan söylediğini düşündü. Soobin'in ise aklına sadece ona söylediği için Beomgyu geldi.

"Size başından beri aramızda bir şeyin olmadığını söylüyoruz. Duymak istediğinizi söylemiyoruz diye yalan söylemiş mi oluyoruz? Niye hâlâ uzatıyorsunuz?" dedi Yeonjun. Sinirlenmişti ve haklıydı da.

"Kusura bakma Yeonjun ama bu itibarımız için önemli bir mesele." dedi menajer.

Soobin, Yeonjun'un bileğinden tuttu. "Söyleyeceğimiz her şeyi söyledik. İyi akşamlar." Soobin odadan çıkarken peşinden Yeonjun'u da sürükledi.

Yeonjun bileğindeki ele bakıp gülümsemeye başladı. Kendini az önce K-drama çekiyormuş gibi hissetmişti.

"Yeonjun?"

"Ha?"

"Neden sırıtıyorsun?"

"Sırıtıyor muyum?"

"Evet. Sırıttığının bile farkında değilsin. Ne oldu, ne bu hâlin? Aşık mı oldun?"

Yeonjun son cümleyi duyunca gözlerini büyütüp Soobin'e baktı. Soobin gülümsüyordu. Hemen konuyu değiştirdi.

"Soobin, ne yapacağız? Menajer anlamış gibi..."

"Neyi anlamış gibi? Aramızda bir şey var mı da menajer anlayacak?"

Yeonjun bozulmuştu ama çaktırmamaya çalıştı. "Y-yok tabii ki."

Yeonjun ne kadar belli etmemeye çalışsa da Soobin üzüldüğünü anlamıştı.

"Yeonjun ben öyle demek istemedim."

Yeonjun Soobin'in yüzüne bakmıyordu. Soobin elini Yeonjun'un yanaklarına koyup başını kaldırdı.

"Ya Soobin! Bu hareketi elini çeneme koyarak yapman gerekiyordu."

"Ama ne yapayım? Yanakların çok tatlı."

"Soobin..."

"Yeonjun, benim sana bir şey söylemem gerek."

"Soobin!"

"Dur, bu anı bozma. Yeonjun ben-"

"SOOBIN MENAJER ODAMDA KALDI!"

"Eee? Çıkmıştır çoktan odandan."

"ODADA GÜNLÜĞÜM VAR! EĞER OKUDUYSA..."

"Okuduysa?"

"Çok kötü şeyler olur Soobin. Hemen gidip bakmam lazım. Üzgünüm, görüşürüz." 

Yeonjun Soobin'i orada bırakıp koşa koşa giderken aklına Soobin'in ona bir şey söyleyeceği geldi. Özür dilemek amacıyla hızlıca geri gidip Soobin'i yanağından öptü.

"Bu... Ne içindi?"

"İyi geceler öpücüğü, hehe!" Yeonjun kendi kendine heyecan yaptı. Soobin onun bu telaşlı hâllerini görünce gülümseyip saçlarını karıştırdı.

"Benden utanman çok hoşuma gidiyor hyung." Soobin'in itirafıyla Yeonjun afalladı. "Bana utangaç diyordun, peki ya sen? Hiç kendine bakmıyor musun?" Soobin üstüne doğru gelmeye başlayınca Yeonjun başta hareket etmedi fakat sonra aklına izlediği diziler gelince geri geri gitmeye başladı.

Soobin, birden belinden tutup kendine çekince Yeonjun suratını astı. "Soobin hiç dizi izlemiyor musun? Duvara yapışana kadar üstüme gelmen gerekiyordu."

Soobin gülümsedi. "Üzgünüm ama duvarla aramızda çok mesafe var. O kadar bekleyemem." Yeonjun gözlerini gerilen dudaklara çevirdi. Soobin'in dudakları o kadar tatlı gözüküyordu ki Yeonjun kendini zor tutuyordu. "Neden dudaklarıma bakıyorsun?" Yeonjun dudağını ısırıp gözlerini Soobin'in gözlerine çıkardı. Soobin de Yeonjun'un dudaklarına bakıyordu.