YUDUM YUDUM İMAN

2.Bölüm~İlginç Çocuk

Bölümde geçen şarkı:Bahadır Sağlam-Gidiyor gibiyim

Gerçekten çok güzel bir şarkı.

Camiden ayrıldıktan sonra içime bir huzur dolmuştu.Hayatımda hiç böyle bir duygu hissetmemiştim.Eve varınca zili çaldım.

Kapıyı açan hizmetçimiz Şevval kocaman bir gülümseme verdi bana.Bende ona bahşederken şaşırdı.Genellikle ona ya gözlerimi devirirdim,ya da bağırırdım.

Yemek masasında oturan anne ve babamı görünce gülümsedim.

" Afiyet olsun."

" Gel,Afra."dedi babam gergin gergin.

" Ne oldu,baba?"dedim.

" Seninle konuşmam gereken önemli bir konu var."deyince meraklanarak her zamanki yerime oturdum.

"Evet,konu neymiş?"dedim sakin sakin.Annem gülümserken,babamın kaşları çatıktı.Annem,

"Bir şey yok canım benim.Baban seni camiden çıkarken görmüş,merak etmiş."dedi kocaman gülümsemesiyle.

" Haa.O mesele."dedim.Babam çatalını sıktıktan ve masaya koyduktan sonra,

" Ne işin vardı camide Afra?"deyince anladım.

İşte beni dinden soğutan,uzaklaştıran adam geri döndü demek.Annem babama dönerek,

" Ne var Salim Bey?Çocuk camiye gittiyse."Babam hızla ayağa kalktı.

" Bu evde ben nereye gitmenizi istiyorsam o olacak!Anlaşıldı mı?!"

İlk defa ona din konusunda hak vermedim.O sadece babamdı,dinime karışamazdı.Her ne kadar bir dinim olmasa bile...

" Sen karışamazsın,baba."deyince o korkutucu gözlerini bana çevirdi ve,

" Öyle mi?Sen kendini kim sanıyorsun Afra?Babası imam olan kızlardan mı?!Ben senin babanım.Her şeyine ben karar veririm.Anladın mı?!!"

Annem sessiz sessiz ağlarken ona doğru gidip,sarıldım.O babama hiç bir şey diyemezdi.Dine göre bir hayatı vardı.

Kollarını bana sararken kokusunu içime çektim.Anne kokusu farklıydı.Bambaşkaydı.İnsanı kaç yaşında olursa olsun,mayıştırıyordu.

İyi ki o benim annemdi.Keşke babam da annemi üzmeseydi.Sessizce fısıldadım,

" Her şeyime sen karar vermeyeceksin,"Annem sus işareti yaparken,gülümsedim.Babam bu halimize daha da kızarken,kapıyı çarpıp çıktı.

Annemin yanağını okşayarak,

" Sen üzülme annem."dedim.Melek gibiydi,zaten o benim meleğimdi.

" Ah,canım kızım..."dedi ve beni göğsüne çekti.Saçımı okşadı.

" Anne?"dedim.

" Efendim Afram?"

" Beraber uyuyalım mı?"

" Olur kuzum."deyince kocaman gülümseyerek küçük bir çocuk gibi ellerimi çırptım.

Bu halime ufak bir kahkaha attı.Benim odama gidip,geniş yatağıma yattık.

Annem saçımı okşar okşamaz mayışmıştım.Gözlerimi kapatarak annemin verdiği huzurla uyudum...

~~~~

Deri taytımı ve üstüme kırmızı delikli kazağımı geçirdim.Eh havalar soğuyordu.Evet,yine okul vardı.Maalesef.

Üniversite üçe gidiyordum.Üç yıl dayandım fakat artık dayanamıyordum okula.Bordo renkteki sırt çantama müzik defterimi koyduktan sonra,oflayıp pufladım.