Bölümde geçen film : Özcan Deniz-Yasemin Allen Su ve Ateş.Kesinlikle tavsiye ediyorum :3 Keyifli okumalar
:)))
Bir an kanımın çekildiğini hissettim.Gözüm ekranın karanlığında aydınlanan yazılarda takılı kalmıştı.Bahar koktuğumu biliyordu. Şuan kaşlarımı çattığımı bile görebiliyordu... Belki de evin etrafında bir sapık gibi beni gözetliyordu! Vücudum tir tir titrerken mantıklı düşünemiyordum...Beni parfümüme kadar tanıyordu.Onun olacağımı iddia ediyordu.Ben kimsenin değildim.Hem...Numaramı da nereden öğrenmişti?Bu,bu çok iddia dolu bir mesajdı.Çok kararlıydı.
" Afra,iyi misin?" Erva'nın sesini duymamla kendime gelebilmiştim.Titreyen bedenimi ona çevirdiğimde,elini alnıma bastırdı.
" Ateşin de yok.Neden titriyorsun?"Korkudan.Bir psikopatın bana attığı,korkunç mesajdan.
" Ben,ben çok korkuyorum."Erva gözlerini büyüttü.
" Neden canım?"Daha sonra gözleri elimdeki telefona kaydı ve uzandı.Zaten doğru dürüst tutamadığım telefonum onun eline kaydı.Mesajı okurkenki durumunu gözlerimle gördüm.
Bana döndü.İşte o zaman bende bitmiştim.Çünkü onun da benden bir farkı yoktu.
"Afra?Bu kim?Ne istiyor senden?"
Bu sefer mavinin en güzel tonu olan gözlerinden neşe değil,korku ve endişe akıyordu.
" Bilmiyorum ki."dedim.Her kimse bir psikopat olduğu belliydi.Parfümüme kadar tanıyan biri,yakınımdan olmalıydı.Numaramı öğrenen biri...Hemen Erva'ya döndüm,
"Canım,sen birine benim numaramı vermedin değil mi?" Biçimli kaşları,düşündüğü için havaya kalktı.Eliyle çenesini ovuşturduktan sonra,
"Hatırlayamıyorum.Eğer önceden verdiysem..." Erva'dan başka kimden numaramı alabilirdi ki? Erva'ya dönüp baktığımda,verdiğim mavi geceliğin ne kadar yakıştığını gördüm.Ama şimdi bunun hiç sırası değildi.Hem de hiç.Tamam,bende sütten çıkmış ak kaşık değildim.Ama öyle numaramı da kimselere dağıtmazdım.
Düşündüm.Ben belki de bir yarım saat,elimi çenemin altına koymuş düşünüyordum.Aklıma Çağan gelince,donuk yüzüm şaşkın bir hâl aldı.O muydu cidden?Sapığınım demişti.Neden olmasındı?Erva'ya baktığımda,elinde çikolata ile resim çizdiğini gördüm.
" Erva?" Kafasını çizdiği resimden kaldırıp,bana baktı.
" Buyur canısı?" Gülümsedim.Onun saf gözlerine baktığımda,içim bir huzurla doluyordu.
" Galiba o kişiyi buldum."
Durdu.Ve konuşmaya başladı,
" Artık bulmalıydın yani.Bir saattir düşünüyorsun.Daha da bulamasaydın Af- "daha yeni fark etmiş gibi,
"Hiii!Kim?Hangi pis sapık?"deyip koşarcasına yanıma ulaştı.Durdum ve derin bir nefes aldım.
"Galiba...Çağan."dedim vereceği tepkiyi bilerek.
" Ben biliyordum da,sen nereden anladın?" Nerden anlayacağım?Tabi ki okulda dediklerinden,demek istesem de Erva o konuyu da bilmiyordu.Başladım anlatmaya...
♧♣♧
Ara sıra,mavi gözleri kocaman açılıyor bazen de biçimli kaşları çatılıyordu.Ona Çağan'ın neler dediğini,nasıl davrandığını hepsini anlatmıştım.En sonunda bu konuşmayı bitirdim,ve Erva'nın ne diyeceğini merak edercesine ona baktım.Durdu ve çenesini sıvazladı,
"Kesinlikle Çağan." Bence de arkadaşım,bence de.Artık endişe,bedenimi çoktan bırakmıştı.Bu duruma alışmıştım.Evet,kolay bir durum değildi.Peşimde bir sapık vardı ve oldukça tehlikeliydi.Ondan korkuyordum,fakat elimden gelen bir şey yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YUDUM YUDUM İMAN
Romance"Dudaklarımı ne zaman bir tebessüm kaplasa,bilsinler ki o tebessümün kıyısında köşesinde Yusuf vardı. Ne zaman şarkı söylesem,bilsinler ki o şarkıda Yusuf'a dâir kelimeler vardı.Cümleler gizliydi... Saçlarımı tarasam mesela... Bilsinler ki,saç telle...
