zij die vervolgens vergeten werden [verhalenbundel]

3.4

Víðarr had geen idee hoe ze een mobieltje moesten kiezen. Voor hen zagen ze er allemaal hetzelfde uit. "Zijn er ook met knoppen?"

Hun metgezel lachte en schudde zijn hoofd. "Jij gaat een smartphone krijgen. Hoe ga je anders fatsoenlijk seksten?"

Onmiddellijk werd Víðarr rood. "Ik ga niet seksten. En geef me gewoon een telefoon waar ik iets van snap. Met knoppen."

*

Ze hielden hun gloednieuwe telefoon in hun handen. Geen knoppen te vinden. Het duurde ongeveer een half uur tegen dat ze hadden ontdekt hoe ze berichtjes moesten sturen en het eerste wat ze deden was er eentje naar Medow sturen.

Al snel was er een reactie binnengekomen. Medow vertelde hen dat hij blij was, en dat ze nu vaker contact zouden hebben. Hij had een knipoog bij dat laatste gezet. Wat hij daarmee bedoelde, zou Víðarr snel genoeg ontdekken.

De demon had later die avond nog een berichtje naar Meyduloath gestuurd om hem te vragen of ze langs konden komen om bepaalde dingen te doen. Ze verveelden zich en hadden er best wel zin in. Daarop had Meyduloath gereageerd dat ze het ook best via hun telefoon konden doen, wat Víðarr in de war bracht. Toch gingen ze ermee akkoord.

Het ging goed totdat Víðarr een foto wilde sturen. Hoe maakten ze een foto? Ze vonden het te ongemakkelijk om aan Medow te vragen hoe het moest. Daarom belde de demon gehaast naar Fingín.

"Fingín, hey, ik heb een probleempje."

"Zeg het maar."

"Ik moet uh, foto's maken van mezelf en ik weet niet hoe dat werkt."

Er klonk gelach aan de andere kant van de lijn. "En waarom moet jij foto's van jezelf maken?"

"Dat gaat je niets aan," snauwde Víðarr hem toe.

"Is het voor Medow?"

"Misschien." Ze bliezen hun ingehouden adem uit. "Vertel me gewoon hoe het moet, alsjeblieft."

Fingín aarzelde een seconde. "Ben je zeker dat je het wil doen?"

"Fin, ik ben oud genoeg om te beslissen wat ik doe. En ja, het is voor de lol."

De ander legde kort, maar duidelijk uit hoe het werkte en Víðarr bedankte hem. Ze beëindigden het gesprek en gingen terug naar de chat met Medow. Ze stuurden de andere demon enkele foto's en vroegen zich af of het echt zo gemakkelijk kon zijn. Blijkbaar was het dat wel. De ander stuurde een paar foto's terug, maar Víðarr begreep het nut er niet echt van. Natuurlijk raakten ze er niet opgewonden van, dat hadden ze ook niet verwacht. Ze stuurden een domme reactie terug, om duidelijk te maken dat ze echt geen naaktfoto's nodig hadden om het gezellig te hebben, waarop ze een verdrietige smiley terugkregen. Oeps. De ander had moeite gestoken in de foto's, dat zag Víðarr wel. De blondharige bekeek hun eigen foto's nog eens terug en lachte er even om. Ze waren nogal wazig, maar het was dan ook de eerste keer dat ze hun telefoon gebruikten. Hopelijk was het genoeg om de andere demon te vermaken.

Ze dachten terug aan enkele dagen geleden. Toen hadden ze zich ook best vermaakt. Dat was nog eens iets. Als Fingín zou weten wat ze gedaan hadden, zou hij hen ook een engelenhoer noemen, daar waren ze zeker van. Niet dat het fout was. Integendeel, ze waren uitgenodigd geweest door Medow voor een trio met zijn engelenvriendje. Een kinky triootje. Het was... gezellig geweest. De geluiden die zowel de engel als de andere demon hadden gemaakt, zaten nog goed in hun geheugen gegrift. Het gepraat van de demon waren ze al wel vergeten. Hij had zijn mond niet kunnen houden, zowel niet met woorden als met kreunen. Niet dat het hen veel uitmaakte, hen kon het niet veel schelen of het nu al pratend of in stilte gebeurde.