Ortada, birbirlerine nefret besleyen iki düşman...
Yılların hırsı, nefreti, intikamı...
Bu iki düşmanın birinde, bunlar daha katlanılmaz bir hale büründüğünde ne olurdu?
Hiçbir şey uzaktan bakıldığı gibi değildi...
🍀🍀
LÜTFEN KİTAPLARIMDA REKLAM...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ameliyat başlamıştı. Genç kız işine odaklanmada zorluk çekiyordu. Nedeni açık bir şekilde ortadaydı.
Seninle aynı ameliyata girmek zorunda mıydım ela gözlü?
Genç adamın her dediği bir şeyde kalbi titriyordu sanki genç kızın. Güzel bir tonla söylüyordu. Hatta yumuşak bir tonla. İşte bu nedenle genç kız odaklanamıyordu. Birde, ela gözler işini zorlaştırıyordu. Her baktığında yutkunmak zorunda kalıyordu nedense. Neler oluyordu ki böyle? Niçin kalbi hızlanıyordu ki? Hiç bir şeye anlam veremiyordu. Tek duası bu ameliyattan sağ salim çıkmak ve çıkarmaktı.
Genç adam için en zor geçen ameliyat buydu. Nedeni ise karşısında ki, ameliyatta yardımcı olduğu kadındı. Bir şeyler söylemek zorluyordu genç adamı. O mavi bakışlar buldu mu elaları nefessiz kalıyor, söyleyeceği şeyi unutuyordu. Bir kadın için hiç heyecanlanmamıştı genç adam. Bir kadının gözlerine bakınca söyleyecek şeyi unutmamıştı, kalbi atmamıştı. Şimdi her şey bu maviler sayesinde oluyordu. İlk defa böyle hissettiği için bilmiyordu nasıl davranması gerektiğini genç adam. Bu hissettiklerine bir anlam da veremiyordu şahsen. Umursamamaya çalışıyordu genç adam, fakat boşunaydı. Umursamamak o kadar kolay değildi. Kolay denilir, fakat asla kolay değildir. Hele ki kalbini bu denli hızlandırırken..
Ameliyat başarılı geçmişti çok şükür ki. Fakat Hafsa ve Doğan için aynı şey söylenemezdi. İkisi içinde çok zor bir ameliyattı. Aslında bu zamana kadar ki ameliyatlar da hiç zorlanmamıştı ikiside. Ama şimdi... Şimdi olduğundan daha fazla zorlanmışlardı işte. Çünkü ikisinin de dikkatini çeken şeyler vardı birbirlerine karşı. Alıkoymadıkları şeyler. Adlandıramadıkları şeyler. İkisine de garip geliyordu bu duygu. Duygu olup olmadığından bile haberleri yoktu şahsen. Anlamsız, değişik bir duyguydu onların ki. İkiside daha önce hiç aşık olmamış insanlardı. Anlamamaları doğal olarak normaldi. Nasıl davranmaları gerektiğini ne genç adam biliyordu ne de genç kız. Bu yol ikisi için de zorlu bir yoldu.
🍀🍀
Genç kız yorgunlukla girdi odasına. Saatine baktı. Henüz çıkmasına daha çok vardı. Sıkıntıyla nefes verdi. Aklı çok karışmıştı. Ne yapacağını ya da nasıl davranmasını hiç bilmiyordu genç kız. Odasında bir ileri bir geri gidip durdu bir süre. Yorgundu zaten genç kız, bu harekette daha da bir yormuştu onu. Bacakları ağrıyordu. Bu yüzden ileri geri gitmeyi kenera itip kanepeye oturdu. Kendisini çok garip hissediyordu genç kız. Hatta ne hissettiğini bile bilmiyordu. Duyguları karışmıştı birbirine. Anlam veremiyordu genç kız bir türlü.
