SÂYE

7. Bölüm 'Uzaklaşmak'

Selam! Ben geldim.

Biraz erken geldim değil mi? Sırf sizi merakta bırakmamak için.😉

Neyse; size keyifli okumalar diliyor, yorumlarınızı merakla bekliyorum. 💕

Bölüm şarkısı: Baharda Kuşlar Gibi ~ Özdemir Erdoğan

-------------------------------------

●7. Bölüm, Uzaklaşmak●

--------------------------------------

  

  Genç adamın son bir kaç haftadır keyfi yerindeydi. Sürekli gülüyor, enerji veriyordu çevresine. Bu durum Halime Hanımın gözünden kaçmış değildi. Oğlunda daha önce görmediği şeyler görmeye başlamıştı. Eve gelince çok yorgun olmayıp yemeklerde veya masa kurmada yardımcı oluyordu. Ama bazen ise o kadar mutsuz geliyordu ki eve, olan enerjisi de kaybolup gidiyordu Halime Hanımın. Tabi yüzünde ki durgun ve hülyalı bakışlarını da kaçırmış değildi.
Anneydi sonuçta! Evladını hareketlerinden anlardı. Bir kaç kere sormuş, yanıt alamamıştı Halime Hanım. Almıştı fakat geçiştirme cevaplar almıştı.
Merak ediyordu Halime Hanım ne olduğunu. Oğlunun neden bazen mutlu bazen ise mutsuz olduğunu. Onu üzen, canını sıkan durumlar mı vardı, hepsini öğrenmek istiyordu.

Canını sıkan biri vardı.
Aynı zamanda onu üzende!
Onu mutlu edende vardı, mutsuz edende!
Bunların hepsini yapan tek bir kişi vardı.

Sivri dilli mavişti o da!

Fakat canımı sıkan da, beni üzende oydu diyemedi. Her seferinde başka bahaneler uydurmak zorunda kaldı genç adam.

Zordu.
Artık duyguları onu zorluyordu.
İçinde ki karışık, mutlu kuşlara anlam veremeye başlamıştı artık.
Her şey tamam, bu sefer olacak derken önüne engeller çıkıyordu.
Ya da içinde onu engelleyen birşeyler..
Söylemekte zordu.
Adlandırmakta.
Ne zaman genç kıza yaklaşmaya çalışsa, genç kız ondan sanki uzaklaşıyordu.
Ya da gerçekten uzaklaşıyordu.
Bilmiyordu işte.
Ne yapacağını, nasıl hareket edeceğini bilmiyordu.

Kapıya vurmadan girdi genç adam. "Lan, güya aynı hastanedeyiz! İnsan sorar bi!"

Anıl, arkadaşının hem anı girişine hemde yanına gelmesine şaşırmıştı. "Oooo Doğan Bey! Siz bilir miydiniz buraların yolunu?" Anıl ayağa kalkıp yanına ilerledi en yakın arkadaşının. Sarıldılar iki genç birbirine. "Bana diyorsun birde, sen arayıp sor beni."

"Tamam laklak yapma Anıl." Dedi Doğan şakayla karışık sesiyle.

"Odama gelip laklak eden sensin, bana diyor. Hıyara bak sen!"