Ortada, birbirlerine nefret besleyen iki düşman...
Yılların hırsı, nefreti, intikamı...
Bu iki düşmanın birinde, bunlar daha katlanılmaz bir hale büründüğünde ne olurdu?
Hiçbir şey uzaktan bakıldığı gibi değildi...
🍀🍀
LÜTFEN KİTAPLARIMDA REKLAM...
Güzel ve zevkli bir bölümle geldiim. Keyifli okumalardiliyorum.😍
Oy vermeyi ve yorum yapmayıunutmayın.
Yazımyanlışlarım varsa söyleyinlütfen :)
Bölüm şarkısı: Buray/ Deli Divane
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Veren kim? Vermiyoruz kardeşimizi!"
Ne?!
Yalçın abimin kurduğu cümleyle şoka uğramıştım. Şaka yapıyor olmasını ummuştum ilkten, hatta gülecekler sanmıştım. Lakin abilerime baktığımda ikisi de gayet ciddi ve kararlı bir şekilde duruyorlardı.
O an ağlamak istedim, cidden. Oturup ağlamak istedim salonun ortasında fakat bu da gerçekleşmedi, maalesef.
Babama bakmıştım, bir şeyler der diye ama o da boşunaydı. 'Ben bilmem' der gibi kaldırmıştı omuzlarını. Ah babacım, kesin senindeparmağın var bu işte!
Anneme çevirmiştim bakışlarımı, fakat annem bana bakmıyordu. Ortamda dönen olayı çözmeye çalışıyordu büyük ihtimalle.
En son olarak Doğan' a çevirmiştim bakışlarımı. Yüzünden belliydi onun da şaşırdığı fakat böyle bir şey yaşayacağımı biliyordum der gibi bir ifadedir vardı. Bana baktı bir kaç dakika, bir şeyler demek istedi fakat diyememişti.
Doğan' nın amcası konuşmuştu sonunda. "Emin misiniz Serhat Bey? Vermiyor musunuz kızı şimdi?"
Abim hızla atılmıştı. "Eee kız evi naz evi derlermiş. Vermiyorum kardeşimi."
Bana burada sadece o odayı terk etmek kalmıştı ama saygımdan dolayı kafamı eğip susmuştum.
Bir kaç saat önce yaşananlar böyleydi. Misafirlerimiz gittikten sonra odama kilitlemiştim kendimi. Hem ruhen hemde bedenen yorgundum. Ağlamak istiyordum fakat ağlayamıyordum. Bildiğin vermediler beni ya! Çıldırıyorum!
"Hafsa, kuzum aç kapıyı hadi." Diyerek kapıyı tıklattı Sevda.
"Yalnız kalmak istiyorum Sevda."
"Peki sen bilirsin, ben gidiyorum o zaman."
"Yarın görüşürüz." Diyerek uzandım yatağıma.
Bugün sözlenecektim bildiğin! Bugün benim bir sözlüm olacaktı lakin olmadı.
Kız evi naz evi neydi ya? Böyle bir saçmalık mı olurdu?! Şuan cidden çıldırmak üzereyim arkadaşlar. Bağırıp, döküp saçmak istiyordum.
"Hafsa, annem gelde iki lokma bir şeyler ye hadi yavrum." Dedi annem kapının arkasından mutsuz sesiyle. Onu kırmak istemiyordum, bu yüzden yatağımdan kalkıp usulca açtım kapıyı.
