{Zawgyi}
ေၾကာက္ေနခဲ့တာဟုေရရြတ္ရင္း သတိလစ္သြားေသာေကာင္ေလးကို ေပြ႔ခ်ီကာဝမ္လီေ႐ွ႕က ထြက္လာလိုက္သည္။
"ကိုကိုဘယ္လဲ..."
ဝမ္လီစကားကို လစ္လ်ဴ႐ႈၿပီးေမြ႔ေန႔ပြဲကေန ထြက္ကာေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕တိုက္ခန္းကို ဦးတည္လိုက္သည္။ ဝမ္လီတို႔ေနာက္မလိုက္မွီ ေကာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျပန္သြားတာကို ေတြ႔လိုက္ေသာေၾကာင့္တိုက္ခန္းကိုသာ ေခၚသြားဖို႔ေတြးလိုက္မိသည္။
ေရစိုေန၍ခ်မ္းေနေလာက္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ အပူကိုေသခ်ာထိန္းၿပီး တိုက္ခန္းကိုအျမန္ေမာင္းလိုက္သည္။
တိုက္ခန္းေအာက္ကားရပ္ကာ ေကာင္ေလးကိုျပန္ေပြ႔ခ်ီၿပီး တိုက္ခန္းေပၚတက္ခဲ့လိုက္သည္။ အပူေငြ႔ေတြလာ႐ိုက္ေနေသာေၾကာင့္ ဒီေကာင္ေလးဖ်ားၿပီထင္ပါရဲ႕....
ဆိုဖာေပၚသတိလစ္ေနေသာ ေကာင္ေလးကိုတင္ၿပီး အခန္းထဲအေျပးအလႊားသြားကာ ေႏြးေလာက္မည့္အက်ႌတစ္စံုယူရျပန္သည္။ ေရစိုဝတ္ေတြလဲေပးၿပီ တစ္ဖန္ျပန္ေပြ႔ေခၚကာ အိပ္ယာေပၚေျပာင္းေပးလိုက္သည္။
ကိုယ္တိုင္လည္းစိုသြားေသာ အက်ႌတို႔ကိုလဲၿပီးေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ကာ ကုတင္ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းကဆိုဖာေပၚထိုင္လိုက္သည္။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္က ႐ွန္းဝမ္လီတို႔အေၾကာင္းကိုေတြးျဖစ္ေအာင္ တိုက္တြန္းေလသည္။
မၾကာေသးခင္က ျခင္းေတာင္းထဲထည့္လိုက္ေသာအက်ႌအိတ္ကပ္ထဲက အသံဖမ္းစက္ကိုထုတ္ၿပီး ဖြင့္လိုက္ကာခံုေပၚတင္လိုက္သည္။
"ဝမ္လီ...သမီးအစီအစဥ္ဘယ္လိုလဲ"
"အားလံုးokတယ္ပါးရဲ႕...ေရွာင္းက်န္႔လည္း ရိပ္မိပံုမရဘူး"
"သမီးေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ခ်စ္သြားလို႔မရဘူးေနာ္"
"အာပါးကလည္း ဝမ္လီကသူ႔ကိုခ်စ္စရာလား ဝမ္လီမွာေမာင္ရိွတာပါးသိသားနဲ႔"
"ဟုတ္ပါၿပီပါးကသတိေပးတာ...သမီးလည္းခနေလးပဲဆက္ၿပီးဟန္ေဆာင္ရမွာပါ အခုကေစ့စပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ မၾကာခင္လက္ထပ္ရေတာ့မွာပဲဘလက္ထပ္ၿပီးလို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔အေမြေတြရရင္ အားလံုးျပတ္ၿပီ"
YOU ARE READING
Because Of a System
FanfictionBoth Zawgyi & Unicode {Zawgyi} တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ရိေပၚရဲ႕စူးစမ္းခ်င္ေသာစိတ္ေၾကာင့္မွားယြင္းစြာSystemတစ္ခုအတြင္းေရာက္ရိွသြားကာထိုSystemမွဖန္တီးထားေသာပံုရိပ္ေယာင္လူသားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိေသာအခါ....... {U...
