{Zawgyi}
"လန္က်န႔္...ငါဝမ္နင္းပါ"
အသားမက်ေသးေသာ ဝတ္႐ုံရွည္ေတြနဲ႕ဆံပင္ရွည္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ေတြးေတာကာ အလုပ္မ်ားေနစဥ္အျပင္ဘက္က ၾကားလိုက္ရေသာဝမ္နင္းအသံေၾကာင့္ ခုံေပၚတြင္အိေျႏၵရရ ျပန္ျပင္ထိုင္လိုက္ကာ ဝင္လာဖို႔အသံေပးလိုက္သည္။
"ဝင္လာခဲ့ဝမ္နင္း..."
ဖရိုဖရဲက်ေနေသာ ဆံပင္ေတြကိုသပ္ေနစဥ္ ဝမ္နင္းကေရွ႕တည့္တည့္တြင္ လာရပ္ကာလန္က်န့္ကို အထူးတဆန္းၾကည့္ေနေလသည္။
"ဘာၾကည့္ေနတာလဲဝမ္နင္း..ငါ့ကိုမျမင္ဖူးလို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူး..လန႔္က်န႔္ဒီတိုင္း..."
ဆံပင္ေတြနဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနေသာလန္က်န္႔....ဆံပင္ကိုေသခ်ာသပ္သပ္ရပ္ရပ္ထုံးဖြဲ႕ထားေသာ ဝမ္နင္းကိုျမင္ကာအႀကံတစ္ခုရလိုက္သည္။
"ဝမ္နင္း..ငါ့ကိုဆံပင္ျပင္ေပးပါလား"
"ဟမ္..ငါလာတာကနန္းတြင္းအေျခအေန.."
"ဟာ..ဘာျဖစ္လဲဆံပင္ျပင္ေပးရင္းေျပာေပါ့ ငါဒီလိုဆံပင္ကိုခ်ထားရတာ အဆင္မေျပလို႔"
"ေအးပါ..."
ခုံေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ လန္က်န္႔ေနာက္ဝင္ရပ္ျပီး ဝမ္နင္းက လန္က်န့္ရဲ့ဆံပင္ေတြကို တယုတယကိုင္တြယ္ကာ ဆံပင္စည္းေပးေလသည္။
"အေျခအေနဘယ္လိုလဲဝမ္နင္း..."
"အဆင္ေျပတယ္လန္က်န္႔...အေနာက္ၿမိဳ႕႐ိုးဘက္မွာအေစာင့္သိပ္မရိွဘူး လန္စစ္သားေတြကိုထားတဲ့အေဆာက္အအံုပတ္ပတ္လည္မွာလည္း ဆယ္ေယာက္ေလာက္ပဲရိွတယ္...အေ႐ွ႕ၿမိဳ႕႐ိုးနဲ႔ေျမာက္ၿမိဳ႕႐ိုးဘက္က အေစာင့္ၾကပ္ၿပီး ေတာင္ဘက္နဲ႔အေနာက္ဘက္က နည္းနည္းေလ်ာ့ရဲတယ္ ငါတို႔ဝင္လို႔အဆင္ေျပႏိုင္တယ္..."
"အတြင္းထဲေကာ.."
"အတြင္းထဲလည္းသိပ္မမ်ားဘူး ငါတို႔ေကြ႔ပတ္ေ႐ွာင္လို႔ရတယ္ ၿပီးေတာ့သူတို႔ရဲ႕ကင္းလွည့္ပံုကလည္း ေရာ့ရဲတယ္ ငါမေန႔ညကတစ္ညလံုးေစာင့္ၾကည့္တာေတာင္ ႏွစ္ခါလားပဲကင္းလွည့္တယ္..တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စေတာ့ရိွတာေပါ့"
YOU ARE READING
Because Of a System
FanfictionBoth Zawgyi & Unicode {Zawgyi} တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ရိေပၚရဲ႕စူးစမ္းခ်င္ေသာစိတ္ေၾကာင့္မွားယြင္းစြာSystemတစ္ခုအတြင္းေရာက္ရိွသြားကာထိုSystemမွဖန္တီးထားေသာပံုရိပ္ေယာင္လူသားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိေသာအခါ....... {U...
