Opoffering

Ontslagen. (1)

De zaak: Er is een jongen dood gevonden in een zwembad achter een huis in het bos. Hij is eerst bewusteloos geslagen met een steen en daarna verdronken in het zwembad.

De zaak verliep moeizaam dus besloot Fenna om zelf op onderzoek uit te gaan. Laat in de avond was ze samen met Liselotte als laatste over op het bureau. "Ik ga nog eens naar dat zwembad kijken." "Fenna doe niet zo eigewijs en ga naar huis." "Nee ik weet zelf wel wat wel en niet goed voor me is!" "Door die koppigheid van jou komt iedereen in de problemen! Ik wil je helpen maar zo lukt dat niet!" "Doe dat dan niet!" riep Fenna boos en ze liep weg.

/Fenna\

Ik snap dat Liselotte me alleen maar wilt helpen maar ik kan echt wel voor mezelf zorgen. Ik stap in de auto en rijd weg, naar het zwembad.... Als ik daar aankom parkeer ik mijn auto en stap uit. Het is al donker buiten, daardoor zie ik nauwelijks iets. Ik loop naar het water. Het rood van het bloed is bijna niet meer te zien. Ik ga op mijn hurken zitten maar schrik als ik ineens geritsel hoor.

/Liselotte\

Ik rij snel naar Fenna. Ik vertrouw het helemaal niet, in het donker, bij water, en er loopt ook mogelijk een moordenaar rond bij dat zwembad. Na 15 minuten zie ik het zwembad, maar er brand licht van een auto. Door het licht zie ik dat er iemand naast de auto op de grond ligt... Dan herken ik de auto... Het is die van Fenna. Ik schrik en ren er naar toe. "Fenna!" Ik val naast haar op de grond en klop zacht op haar wang. Haar hoofd zakt opzij en ik zie ineens dat ze daar een wond heeft. Ik schud voorzichtig haar schouders. "Fenna! Word wakker alsjeblieft!!" Ik moet huilen, niks voor mij maar Fenna is mijn vriendin! Langzaam zie ik Fenna's hoofd omhoog gaan. "Fenna!" Ik begin nog harder te huilen maar nu van blijdschap.

/Fenna\

"Waar ben ik??" Ik doe mijn ogen open, en kijk in het betraande gezicht van Liselotte. "Bij het zwembad, kun je je herinneren wat er is gebeurt???" Ik denk na en ga rechtop zitten. Opeens herinner ik me alles. Ik begin te huilen en val om de nek van Liselotte. "I- ik kwam.... hier aan e-en toen... hoorde ik ineens... geritsel. Toen werd i-ik van achteren vastgepakt... e-en daarna trok diegene me mee... naar het water. Maar i-ik trapte hem tegen zijn been... toen sloeg hij me heel hard op mijn hoofd en sleepte me naar de auto...." "Daarna kan ik me niks herinneren. Alleen dat jij kwam." Ik keek Liselotte aan en ze aaide door mijn haar. Mijn blik versteende toen ik een man achter haar zag staan. "Wat is er moet je weer even liggen? Je ziet zo bleek." vroeg Liselotte bezorgt. Ik wees met een trillende vinger naar de man. Toen Liselotte omkeek kroop ze naar achteren. De man pakte haar voet en trok haar mee. Ik stond wankelend op en rende erachteraan. "Laat haar los klootzak!" gilde ik. Ik greep naar mijn riem met mijn wapen. Ik voelde hem niet! "Zoek je dit soms?" zei de man en hij liet mijn wapen zien. "Leg nu dat wapen neer!!!" Ik liep langzaam naar hem toe. Maar de man hield het pistool tegen Liselotte's hoofd. Ik stapte snel terug naar achteren. "Liselotte?? Hou vol ik kom je halen!" riep ik en ik rende naar de auto. Ik zocht mijn mobiel en belde Evert. Ik vertelde alles wat er was gebeurt en hij zei dat hij onderweg was. Ik zuchtte. Ineens werd ik vastgepakt en duwde iemand een doekje tegen mijn mond. Ik greep de handen en probeerde ze los te trekken. Ik zag de andere man. Liselotte hing levenloos over zijn schouder. Hij had ook zo'n doekje vast en liep richting mij. Hij pakte mijn benen en bond ze vast. Ik werd slaperig van de geur van het doekje en viel weg....