Naar huis.

661 24 0
                                    

/Fenna\

Er zijn nu 2 maanden voorbij en eindelijk mag ik naar huis! Maar... Ik heb geen huis ik heb al die tijd in een hotel geslapen, maar daar kan ik toch niet heel mijn leven blijven. Terwijl ik diep in gedachten verzonken was had ik niet gemerkt dat Evert binnen kwam lopen. "Hey..." zei ik kortaf. "Hallo, hoe gaat het met je op deze speciale dag?" Evert moest lachen en kwam naast me op bed zitten. "Eehm.... Wel oke." Evert keek me verbaast aan. "Hoezo eehm gaat wel?? Is er iets wat ik moet weten?!" vroeg hij ernstig. Ik knikte. "Ik heb geen huis meer sinds je weet wel... Mijn vader..." Evert gaf me een knuffel. "Maar waar sliep je de afgelopen 3 jaar?!" vroeg hij bezorgt. "In een hotel.." Evert schrok. "Maar waar moet je heen dan?" Ik haalde mijn schouders op. "Wil je misschien... Je weet wel... Bij mij wonen?" vroeg Evert verlegen. Ik begon te stalen. "Echt?! Dat zou geweldig zijn!" en in vlaag van blijdschap zoende ik hem. Ik vond het fijn maar ik kapte de zoen af. "Sorry..." zei ik zacht en ik begon te blozen. We pakten samen mijn spullen in en liepen naar de auto van Evert. We reden naar zijn huis. Toen we aankwamen hield hij weer de deur voor me open. Gelukkig wist ik de weg nog van toen ik bij hem logeerde. Ik liep naar de slaapkamer en begon mijn spullen uit te stallen. Evert kwam aanlopen met mijn laatste koffer en plofte naast me op bed. Even later vielen we in slaap. Samen in bed. Ik voelde me veilig bij Evert...

OpofferingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu