Opoffering

3 jaar later....

Info: Fenna is ontslagen en heeft zichzelf in haar flat opgesloten. Menno, Evert, Bram en Liselotte wonen samen in een villa bij een Meer. Fenna is vaak depressief en heeft een zelfmoordpoging gedaan.

De zelfmoordpoging:
/Fenna\

Ik sta boven op het dak van mijn flat. Ik wil weg. Niet meer leven, daarvoor heb ik al mijn vrienden in gevaar gebracht. Ik moet beter luisteren naar mijn team, en beter om leren gaan met wrede gebeurtenissen.... Ik mis Evert. Ik hou van hem. Maar als ik bij hem in de buurt ben breng ik hem alleen maar in moeilijkheden. Ik mis Bram met zijn gekke praatjes, Liselotte met haar feitjes, Menno met zijn Psychologische adviezen. Ik wil geen gevaar meer voor hun vormen! Voor ik het doorheb spring ik naar beneden.....

2 maanden later.....

Als ik wakker word ben ik boos, boos op mezelf, dat ik nog steeds leef. Als ik mijn ogen open zie ik dat ik in een ziekenhuis lig. Boven me zie ik Liselotte, Bram, Evert, Menno én Carla naar me kijken. Ze hebben allemaal gehuild, ik zie het! Ze kijken me heel bezorgt aan. Maar Evert roept ineens "Wat dacht je?! Ik laat die lul lekker barsten?!" Ik deins achteruit van zijn woede. "Evert!!! Doe ff normaal gast je maakt haar bang!" roept Bram boos. Evert kijkt naar mij dan naar Bram en rent hard weg. Ik wil uit mijn bed stappen en roep: "Evert! Nee! Wacht ga niet weg!!" Maar hij is al weg. Ik moet huilen, ik dacht dat ik er goed aan deed zelfmoord te plegen maar ik kwets hem er alleen maar mee! Ik hang half uit bed en plots val ik op de grond. Liselotte trekt me overeind. Ik schud haar van me af en strompel naar de deur. Ik zie Evert in de gang lopen. Ik ren erheen. Met Liselotte,  Bram, Menno en Carla achter me aan. "Evert!!!" Terwijl hij omkijkt struikel ik. Evert schiet naar voren en vangt me op. Als ik in zijn ogen kijk smelt ik van zijn helder blauwe ogen. Ik zoen hem en voel zijn zachte grote lippen passievol terug zoenen. Ik word weer warm van binnen. Maar plots krijg ik geen adem meer en laat Evert los. Ik grijp naar mijn keel. Ik hap naar adem. Evert schrikt. "Fenna?!" "Fenna hoor je me nog?!" Langzaam voel ik mezelf slap worden en val bewusteloos op de grond....

/ Evert \

"Snel!! Iemand haal een dokter!! Fenna kreeg geen lucht meer en ze is flauwgevallen!" De paniek in mijn stem is goed te horen. Ik kijkt hulpeloos naar Bram, die naar me toe komt rennen. Carla komt even later met een dokter aanrennen. Ik en Bram wapperen ondertussen met tijdschriften in Fenna's gezicht, maar ze blijf levenloos op de grond liggen. "Ik neem haar mee voor een onderzoek!" zegt de dokter. We tillen haar samen op een brancard. "Het komt toch wel goed hè?" snik ik.