Wake Up

Chapter Eight

Jah's POV

Good morning Philippines! Isang himala ang naganap, sabay kaming nagising ni Ken, well nauna ako ng saglit. Time check, 5:00am.

Well kailangan naming maglinis, konti lang naman, walis walis lang kasi malinis naman tong bahay, mamalengke ng lulutuin at papapakin kasi siguradong maglalaro sila ng Xbox mamaya and maligo, teka, di kami sabay hah. Bawal pa, di pa kasal.

Speaking of kasal, kailan kaya kami ni Ken? Can't wait.

"Ga, anong oras tayo mamamalengke?", tanong sakin ni Ken na kakalabas lang ng CR, kaya pala ang tagal. Naligo na pala. "Mga around 7am na? Para makapaglinis muna tayo", I answered him and grabbed my towel, aba maliligo ako.

"Sige sige, ako na magpprepare ng breakfast, ano gusto mo?", he asked me. "Ikaw", I answered and blushed right after marealise ko na nasabi ko yun. Natawa naman si Langga.

"Kaaga mong buang, ano nga?", he asked me again. "Cereals, hotdogs and yung peanut butter with jelly sandwich", I answered and entered the bathroom while Ken went out to do it.

Habang nagbabanlaw ako, naalala ko na naman yung panaginip ko. Ayokong mangyari yun, ayokong mawala si Ken, but what does that mean? Bakit merong may gustong paglayuin kami kasi, hindi ko gets yun.

Nakatapos na akong maligo so nagbihis ako ng something comfortable. When I say comfortable. Yun yung shirt ni Ken then nagjagger pants ako then dumiretso na ako sa dinning area.

"Ga", sambit ni Ken habang magluluto sya ng hotdog.
"Hmm? Bakit?", paglapit ko sa kanya.
"Ano iluluto natin mamaya para kila Mama?", tanong nya at napaisip ako dun.

"Hm, kimchi friend rice, buttered chicken, tsaka... ikaw ba 'ga, ano gusto mo?", tanong ko sa kanya habang nagtitimpla ng iinumin namin.
"Ikaw lang naman gusto ko e", sagot nya at narinig kong natawa sya.
"Buangan mo pa Ken. I mean anong gusto mong kainin? ", tanong ko sa kanya. "Ikaw pa rin", sagot nya and this time, yung boses nya malalim na mahangin.

"Rold, please naman wag ganito. Kasal muna rold", Sabi ko sa sarili ko at tumingin ng masama kay Ken. "Bahala ka nga! Nagtatanong ng maayos dito tapos ganyan sagot mo", singhal ko at narinig ko na naman yung tawa nyang mahina.

"Joke lang naman 'ga. Magorder na lang tayo ng Taro Cake", sagot nya. "Pwede naman palang sumagot ng natino e", nilagay ko na sa lamesa yung tinimpla kong kape at chocomilk.

Hinain naman na ni Ken yung kakainin namin, buti natuto ng magluto ng hindi sunog to. I'm so proud. Naupo na sya sa tabi ko. "Kain na 'ga, mamamalengke pa tayo", sabi nya habang nilalagyan ng gatas yung cereal ko.

Tumingin ako sa orasan at malapit ng mag-six ng umaga. Medyo mahaba pa naman yung time, ikkwento ko na sa kanya yung panaginip ko. Naulit na naman kasi.

"Ahh.. 'ga?", napalingon naman sya sakin habang iniinom yung kape nya. "Kasi... diba nanaginip ako nung nakaraan?", tumango naman sya. "Oo nga 'ga, anong nangyari? Naulit ba?", nagaalalang tanong nya at tumango ako bilang sagot.

Kinakabahan akong ewan, wag ko na ngang sabihin. "Basta 'ga, magiingat ka lagi hah?", pagpapaalala ko sa kanya. Ngumiti naman sya sakin, ito yung ngiti na gusto kong nakikita lagi. "Oo naman 'ga, teka nga tungkol ba kasi saan yun?", pagtatanong nya sakin yumuko na lang ako "Promise 'ga sasabihin ko mamaya pag-alis nila Mama", di ako makatingin sa kanya, naalala ko talaga yung itsura nya, yung dugo, yung panghihina nya, yung huling hininga nya at hindi ko namalayang pumapatak na yung luha ko.

"Ga... Huy", naramdaman ko yung pagyakap nya.
"Tahan na", he cupped my cheeks and wiped my tears with his thumbs.
"Shh... Tahan na... di naman ako mamamatay", sa mga sinabi nya na yun lalo akong naiyak.