Julian's POV
Kakabalik lang namin dito sa bahay ni Jahsmine. Inuwi namin yung mga niregalo sa kanya ni Ken buti na lang talaga at nandun sila Josh para naman kahit papano'y gumaan yung pakiramdam ni Jah, dumeretso sya agad sa kwarto niya hinayaan ko na lang kasi she needs more rest sabi nung doktor.
"Julian anak? How is she?" tanong sakin ni Mama. "She will be fine Ma, let's just give her some time, she will heal at her own pace", sagot ko kay mama. "How about Ken? Kumusta sya?" sa tanong na iyon, hindi ako makapagbigay ng eksaktong sagot kay Mama. "Let's continue praying Ma. Gigising rin si Ken", I guess this will be the safest answer that I can give to her.
Hanggang ngayon kahit ako ay hindi makapaniwala sa mga nangyari. Parang kahapon lang nagbibiruan pa kami tapos ngayon di namin sure kung ano na ang mga susunod na mangyayari, life is indeed unpredictable. Tama nga sila, live your life as if you will loose it anytime soon. Jah is doing her bestest to be strong pero nararamdaman namin na she's falling apart. Ken fixed her--- mali pala Ken and Jah helped each other to be strong and grow with themselves. I may not be the one to tell the story but it's all I can say.
Ate EJ and Grace's POV
Nakauwi na rin kami after the surprise, nako Ken! Bonggang bongga ang effort namin, umiyak na si Jah sa pagkamiss sayo kaya please lang gumising ka na ASAP!
"Grasya, sure ka ba na tamang iniwan natin si Jah sa kanila? I mean, andun naman family nya pero diba she needs more support?" Tanong ni EJ kay Grace, bakas ang pag-aalala sa kanilang dalawa.
"Babalik tayo sa kanila bukas, siguro mas okay na rin na may space muna si Jah kahit ngayong gabi lang. Dito ka na matulog, nagchat sakin si Sejun, mag-camp out daw sila ng Hospital at magwwait sila ng update kay Ken", sabay kayag papasok sa kwarto.
"Tatlo tayo dati natutulog dito e...", sabi ni EJ "... kaya dapat maging strong pa rin tayo para tatlo tayong matutulog ulit ng magkakasama" dugtong naman ni Grace at nakatulog na sila.
Kinabukasan...
Jah's POV
Ring! Ring! Ring! Langga may tumatawag!
Ring! Ring! Ring! Hello?
Nagising ako sa boses na narinig ko, sa sobrang pagkamiss ko sayo Ken pati yung kalokohan ng ringtone na nilagay mo sa phone ko ginamit ko na. Ga, gising na please. I miss you, very much!
Sinagot ko yung tawag nung nakita kong si Kuya Stell yung caller ID.
"Hello?" - me
"Jah, good morning! Alam namin na nagising ka namin pasensya na. May sasabihin lang sana kami..." - Kuya Stell.
Kinakabahan ako... Lord, please.
"... nandyan sa labas si Kuya Josh mo, gumayak ka, magbihis ka, tara dito kung nasan kami"- Kuya Stell.
May nararamdaman akong iba, hindi ko alam kung kaba, takot o pagkawindang. Hindi ko maintindihan, kahit na nalilito ako sa sinabi ni Kuya Stell, gumayak at nagbihis pa rin ako.
Paglabas ko ng bahay, Kuya Josh, Ate Grace and Ate Ej were waiting for me, they smiled faintly as I approach the car.
"Moring bebigorl!"- Ate EJ
"Ohayo Jah!"- nagwave sakin si Ate Grace
"Tara na, naghihintay sila"- Kuya Josh.
After those words, we drove off.
Lord, make this day a memorable one--- a happy memorable one. Please.
Nakatingin lang ako sa mga dinadaanan namin, di ko alam kung saan kami pupunta, di na ako nagtanong, kailangan ko rin madistract, thank heavens I am surrounded with these people.
Out of nowhere biglang tumugtog yung song na Runaway habang bumabagal sa pag-andar yung sasakyan. Nandito kami sa tapat ng Garden ng Hospital. May mga tao na nagkakagulo sa isang part and I am starting to see familiar faces.
Our families and friends were here.
Our favorite song plays.
Our favorite breeze flows.
Hindi ako makapagsalita, pakiramdam ko lalabas na sa dibdib ko yung puso ko sa kaba.
Habang papalapit kami ng papalapit sa crowd nahahati naman ito sa gitna. My tears are falling against my will, I am allowing myself to feel what I feel.
"Good Morning", I was greeted by a familiar voice.
Ito yung boses na bumuo sakin, yung nagparanas sakin ng iba't ibang pakiramdam sa mundo. Boses ito ng mahal ko.
Lord! Thank you for not failing me! Gising sya! Gising na si Ken!
"It's been 7 months since I last saw your face Jahsmine, I am happy you're now awake", Ken said as he was sitting on his wheelchair.
What? 7 months? Awake na ako?
All along I thought I he was the one sleeping for long. What's this?
I stood their frozen.
"Ha?" the only phrase that I blurted out dahil naguguluhan ako.
"Seven months na ang nakalipas Jah pero yung love ko hindi nagbago, pagkagising ko after that incident ikaw agad yung hinanap ko and it is painful to see you there lying, na bawat paggising ko, ako lang mag-isa yung gumigising... Ga, I missed you so much", Ken said and extended his arms.
"All along I thought you were the one sleeping at ako yung naghihintay" I hugged him tightly.
Magulo... Pero mamaya na, gising na kami ng Langga ko.
--End
Wake Up
A KenTin AU
Started: 07/20/2020
Ended: 04/14/2024
BINABASA MO ANG
Wake Up
Fanfic˜"*°•.˜"*°• Wake Up •°*"˜.•°*"˜ Isang KenTin AU story, kung saan si Jah at Ken ay malapit na sa kanilang ikapitong taon bilang magkasintahan. Then suddenly, something happened. "... 𝔀𝓮 𝓾𝓼𝓮𝓭 𝓽𝓸 𝔀𝓪𝓴𝓮 𝓾𝓹 𝓸𝓷 𝓽𝓱𝓮 𝓼𝓪𝓶𝓮 𝓫𝓮𝓭... 𝓨�...
