𝑪𝒓𝒂𝒛𝒚 𝑳𝒐𝒗𝒆°|Lucas Wong|°✔

Thirtyfour°

İyi Okumalar

Gözlerim ateşin yaydığı dumandan yanarken bir kaç kez kurpıştırdım rahatlamak için.

Uyandıktan sonra yemekler yenmiş -hazır ramen yemiştik- daha sonra da zaten kamp alanının merkezinde bulunan kocaman kamp ateşi bir kez daha harlandırılarak hepimizi bu serin akşam havasında ısıtmayı başarmıştı. 

Yine de üzerimde ceket vardı.

Lucas'ın ceketi...

Bir yanımda Lucas, diğer yanımda Hiana oturuyordu. Kurt gibi acıktığım için üç paket ramen yemiştim ve bu beni mayıştırmaya yetmişti de artmıştı bile. Şimdi ise ateşin karşısında oturup sıcakta bir kez daha mayışmamak için kendimi zor tutuyordum.

"Hava da karardı," diye söze giren JaeMin'i incelemeye başladığımda bir haltlar çevireceğini bakışlarından anlamıştım.

"Sizin şeyden haberiniz var mı ya?" diye sorarak hepimizin üzerinde gözlerini gezdirdi.

Miyoung "Neyden?" diye sorup artık sadede gelmesini istercesine JaeMin'e baktı.

"Bu kamp alanının eskiden bir mezarlık olduğundan."

O an nefesimi tutup buz kesmiş gibi hareketsizce kalakaldım oturduğum yerde.
Elim istemsizce Lucas'ın kolunu sıkıca tuttuğunda bakışlarının bana döndüğünü hissettim.

"Lan oğlum bi siktir git, bir yerlerinden uydurup geliyorsun." Johnny'e katılarak başımı hızlı hızlı salladım onaylarcasına.

Lucas ise belli etmemeye çalışarak alttan alttan gülüyordu.

Sanki ben anlamadım.

Kolunu daha da sıkarak canını acıtacağını bildiğim için burktuğumda acıyla inleyerek geriye çekilmeye çalıştı.

"Beyler...yalan değil aslında."

Jeno'nun hoşlandığı kız olduğunu bildiğim YoonRa söze girdiğinde neredeyse ağlayacaktım.

Böyle korku hikayelerinden hiç hoşlanmıyordum ve bizimkiler bunu bile bile her yalnız kaldığımızda anlatıyorlardı.

"YoonRa söylüyorsa doğrudur kesin." Jeno otuz iki diş sırıtırken ağzının ortasına bir tane geçiresim geldi.

"Hanımcı pezevenk," diyerek fısıldayan Lucas'a karşı gülmek istiyordum ancak bu şu an mümkün değildi.

"Hayırdır oğlum, sana noluyor?"

Okul başkanı ve YoonRa'nın abisi olan Taeil, Jeno'ya gözlerini dikmiş bakarken ortam git gide daha da gerginleşiyordu.

"Bana odaklanır mısınız? Anlatıyorum işte, dinlemek istemeyen gidebilir." dediğinde oturduğum yerden kalkıyordum ki Lucas beni geri yerime oturttu.

Bittin sen Yukhei.

"Çok eskiden, burada taşralıların öldürdüğü yerli halkın cansız bedenleri gömülüymüş. Ancak halk bazenleri gece bir çocuk sesi duyup, o çocuğun şarkı söylediğini söylerlermiş. Bundan dolayı halk başka yerlere taşınmış, burası ise zamanla düzleştirilerek arazi haline getirilmiş."