ο κολλητός του ξαδέρφου μου

κεφάλαιο 17

Το επόμενο πρωι ξυπνησα και είχε πολυ ησυχία. Ευκαιρία για να μπορέσω να μιλήσω με τον Γιάννη. Αφού σηκώθηκα και έψαξα όλο το σπίτι έβαλα καφέ στην καφετιέρα και πηρα τηλέφωνο τον Γιάννη.
Γ:καλημέρα να ξεκινήσω για το καφέ?
Λέει και έγω βγάζω 2 κουπες από το ντουλάπι με τα ποτήρια.
Β:οχι ελα καλητερα από το σπίτι μου έξω μπορεί να μας δουν
Λέω και βάζω τον καφέ στης κουπες και πιάνω τα μπισκότα από το ντουλάπι.
Γ:βασιλική τι έγινε και δεν θες να μας δουν μαζί?
Λέει και κοιτάω το κενό και μου φευγει ένα δάκρυ.
Β:έχουν γίνει πολλα θα στα πω μολις έρθεις
Λέω και σκουπίζω το δάκρυ και βάζω μερικά μπισκότα σε ένα πιάτο.
Γ:ωραία ντυνομαι και ερχομαι μέτριο πινω τον καφέ μου
Λέει και και έγω βάζω της κουπες στον παγκο μαζί με τα μπισκότα.
Β:ωραία μέχρι να έρθεις θα στον έχω έτοιμο
Λέω και κλείνω το τηλέφωνο και φτιάχνω τον καφέ του Γιάννη. Μετά από μισή ώρα είχε έρθει του άνοιξα και εκείνος μπήκε μέσα και πηγε στην κουζίνα και τον ακολουθησα.
Γ:λεγε
Λέει και κάθετε στον παγκο και έγω κάθομαι απέναντι του. Αφού του εξήγησα τι συνέβη πηρα μια ανάσα και ηπια λιγο από τον καφέ μου.
Γ:ωραία όλα αυτά από εμένα δεν καταλαβαίνω τι θες
Λέει και περνει ένα κουλουράκι και έγω του δίνω ένα χαρτάκι με ένα τηλέφωνο.
Β:αυτό θέλω να το αποθηκεύσεις στο κινητό σου και να το δώσεις στον Νίκο όταν σου πω
Λέω και εκείνος το κοιτάζει και το βάζει στην τσέπη του.
Γ:πιάνου ειναι?
Λέει και με κοιτάει και έγω πινω λιγο από τον καφέ μου και τον κοιτάζω.
Β:δικό μου είναι έχω ένα Δευτέρο κινητό στην Αθήνα για το οποίο ο αδερφός μου δεν ξέρει τιποτα
Λέω και άκουω κλειδιά στην πορτα και κοιτιόμαστε με τον Γιάννη.
Β:κρυψε γρήγορα το τηλέφωνο
Λέω και τον βλέπω να το βάζει βαθιά μέσα στην τσέπη του.
Αλ:επ Γιάννη πως και από δω?
Λέει και ο Γιάννης τρεμοντας πάει να του απαντήσει και τον σταματάω.
Β:εγώ τον κάλεσα που ήσουν?
Λέω και τον βλέπω να γυρνάει και να με κοιτάει με ειρωνικό βλέμμα.
Αλ:όπου θέλω δεν θα σου δίνω λογαριασμό
Λέει και φευγει και μετά από κάτι λεπτά έφυγε και ο Γιάννης. Όλη την ημέρα Ειμουν στο δωμάτιο μου και ο Αλέξης στο δικό του.
Μεριά Αλέξη
Ήμουν στο δωμάτιο και ετοίμαζα τα τελευταία πραγματα για να παμε την βασιλική Αθήνα.όταν έβγαλα τον σάκο της βασιλικής από την ντουλάπα με πηρε τηλέφωνο ο πεπε.
Αλ:έτοιμο το αμάξι?
Λέω και αφήνω τον σάκο στο κρεβάτι και κάθομαι στο γραφείο.
Π:ναι έτοιμο είναι λες να πετυχει?
Αλ:σίγουρα θα πετυχει θα τους χωρίσω αλλιώς να μην με λένε Αλέξη
Λέω και το κλείνω και παω στο δωμάτιο της βασιλικής. Όταν πηγα άκουσα να μιλάει με τον Νίκο.
Μεριά βασιλικής
Β:μην ανησυχείς σε συμπαθεί ακόμα ο αδερφός μου
Ν:το ελπίζω γιατί μια μέρα θα σε παντρευτώ και θέλω να μην μας τα χαλάσει όλα
Λέει και εμένα με πιάνουν τα κλάματα γιατί ξέρω ότι μάλλον αυτή είναι η τελευταία φορά που μιλάμε.
Β:το ελπίζω μωρό μου σαγαπώ
Λέω και μπαίνει ο Αλέξης και με περνει σαν σακί πατάτες και με παει σε ένα μαυρο αυτοκίνητο. Με έβαλε μέσα και πηρε το κινητό μου και ότι είχα πανω μου. Μετά από 3 ώρες είμασταν Αθήνα ο Νίκος είχε πάρει πολλες φορες τηλέφωνο. Σταματήσαμε έξω από το σπίτι της μαμάς και με πηγαν επάνω στο δωμάτιο μου.
Β:το πες και το έκανες δεν πρόκειτε να τον ξεχάσω
Λέω και τον φτηνω και εκείνος ερχεται με θυμό μπροστά μου και με πιάνει από τον λαιμό.
Αλ:θα τον ξεχάσεις θες δεν θες
Λέει και παει να φυγει και εγώ παω να τρέξω προς την πορτα αλλά με σταματάει.
Αλ:ξέρεις τι να κάνεις τα λέμε
Λέει στην μαμά και εκείνη του Γνέφει θετικα και εκείνος φευγει. Μετά από κάτι δευτερόλεπτα έφυγε και η μαμά και με κλείδωσε. Και εγώ κάθομαι πισω απο την πορτα και κλαίω και μετά από λίγα λεπτά βρήκα το Δευτέρο κινητό μου και βρήκα τον Γιάννη.

Γιάννης
Έγινε αυτό που φοβόμουν πηγαινετο στον Νίκο το νουμερο αυριο

Γράφω το μυνημα σκουπίζω τα δάκρυα μου και πεφτω για υπνο
_________________________________________
Πρώτη φορά βάζω απανοτα τα κεφάλαια  τι έπαθα δεν ξέρω 😂
Αυτά από εμένα τα λέμε στο επόμενο 💋