Ήταν απόγευμα όταν άκουσα τους γονείς μου να λένε ότι χωρίζουν. Όταν άκουσα την μαμά μου να το λέει κατάλαβα την προδοσία που ένιωσε ο μπαμπάς από αυτήν. Τότε μπήκε μέσα ο αδερφός μου και εγώ έκανα ότι άκουγα μουσική. Όταν με είδε αμέσως ήρθε δίπλα μου και εγώ του έκανα χώρο στο κρεβάτι. Εκείνος μου έβγαλε τα ακουστικά και τα πέταξε στο κρεβάτι.
Αλ:αφου δεν ακους μουσική βρε χαζό
Λέει και με πέρνει αγκαλιά και εγώ κλαίω στον ώμο του. Ξαφνικά μπαίνει ο μπαμπάς μέσα και εγώ κατευθείαν σκουπίζω τα δάκρυα μου. Εκείνος αφού μπει μέσα κλείνει την πόρτα και καθεται στην ακριβώς απέναντι καρέκλα. Όταν έκατσε πήρε μια ατσούμπαλη ανάσα και άρχισε να μιλάει.
Μπ:πρεπει να σας πω κάτι
Λέει και ο Αλέξης αρχίζει και τον άγριο κοιτάζει.
Αλ:αν είναι για το ότι χωρίσατε εσύ και η μαμά μην ανησυχείς το άκουσαμε ήδη
Λέει και εγώ τον σκουντάω και τον αγριοκοιταζω. Ξαφνικά βλεπω τον μπαμπά να έχει κατεβάσει το κεφάλι του. Εγώ του πιάνω το χέρι και εκείνος ανεβάζει το κεφάλι του.
Μπ:δεν ήθελα να το μάθετε με τέτοιο τρόπο αλλά τέλος παντων θα παμε στην Θεσσαλονίκη στο σπίτι του ξαδέρφου σάς
Λέει και εμένα μόνο εγκεφαλικό δεν μου ήρθε. Ξαφνικά βλεπω τον Αλέξη να έχει νευριάσει.
Αλ:τι λες ρε πατερα εδώ έχω το κορίτσι μου την παρέα μου που θα τρέχω στην Θεσσαλονίκη
Μπ:εσύ επειδή εισαι 25 δεν χρειάζεται να έρθεις μαζί μου αν θες ούτε εσύ βασιλική
Λέει και με κοιτάει και εγώ καταλαβαίνω ότι πρέπει να παρω μια απόφαση. Τότε εγώ παίρνω μια ατσούμπαλη ανάσα και αρχίζω να μιλάω.
Β:μπαμπά ασε με να το σκεφτώ και να σου απαντήσω άυριο
Μπ:εντάξει αγάπη μου ότι θές
Β:σε ευχαριστώ
Λέω και τον αγκαλιάζω και εκείνος μαζί με τον Αλέξη πήγαν μέσα. Τότε εγώ πηρα το κινητό μου και πηρα τον Πελοπίδα τηλέφωνο.
Μέσα στην κλήση
Π:επ πουσε μικρή
Β:γειά
Λέω κάπως έτοιμη να κλάψω
Π:μικρή εισαι καλα?
Λέει και εγώ περνώ μια βαθιά ανάσα
Β:ναι μια χαρά είμαι
Λέω όσο ποιο πείστηκα γίνεται
Π:δεν με πείθεις λέγε
Β:αλήθεια σου λέω
Π:ποιός σε πληγωσε να τον σκοτώσω
Β:δεν με πειραξε κάποιος
Π:τότε?
Β:ο μπαμπάς και η μαμά χώρισαν
Π:τι πως?
Β:η μαμά απατάει τον μπαμπά
Π:τι λες τώρα αληθεια εσυ και ο Αλέξης εισται καλα?
Β:προσπαθουμε μάλλον θα έρθω με τον μπαμπά Θεσσαλονίκη
Π:φυσικά ελάτε αλλά γιατί όχι και ο Αλέξης?
Β:δεν θέλει να έρθει γιατί έχει το κορίτσι του εδώ
Π:καλα κατάλαβα εσύ όμως γιατί μπορεί?
Β:δεν ξέρω Πελοπίδα έχω την ζωή μου εδώ και τους φίλους μου
Π:σωστό αλλά θα είναι καλυτερα αμα έρθεις Θεσσαλονίκη όμως
Β:καλα θα δούμε
Π:φυσικά μικρή
Λέει και άκουω μια φωνή να λέει σταμάτα να σαλιαρίζεις ρε πεπε.
Π:σορυ γιαυτο μικρή
Β:δεν πειραζει καλε άντε να σε αφήσω
Π:εντάξει καληνύχτα οτι θες παρε με ναι?
Β:εντάξει ευχαριστώ
Π:τίποτα μικρή
Λέει και κλεινει το τηλέφωνο και εγώ αρχίζω και σκέφτομαι να μην παω μαζί με τον μπαμπά και έτσι παω στην κουζίνα και βλέπω την μαμά να ετοιμάζει χυμό. Παω να παρω το ποτήρι με τον χυμό και άκουω την μαμά να λέει ότι δεν είναι για εμένα. Είχα ξεχάσει ότι αγαπουσε τον αδερφό μου καλύτερα από εμένα. Με αυτές της σκέψεις πηγα στο δωμάτιο και έβαλα παλι τα κλάματα και χωρίς να το καταλάβω είχα απόκοιμηθει. Όταν ξυπνησα άκουσα το κινητό μου να χτυπάει και το πηρα στα χέρια μου είχα 5 μυνήματα από τον Πελοπίδα και 10 κλήσεις. Όταν ξαφνικά είδα στην οθόνη το όνομα Πελοπιδας και το σήκωσα αμέσως.
Π:που είσαι τόση ώρα ανησυχήσα
Β:συγνώμη με πήρε ο υπνος
Π:εντάξει δεν πειράζει
Β:εσύ γιατί έπαιρνες τηλέφωνο έγινε κάτι?
Π:οχι απλά έπαιρνα για να δω τι κάνετε
Β:και για να δείς αν θα έρθω πες το
Π:πίστεψε θα είναι καλυτερα αν έρθεις στην Θεσσαλονίκη και δεν είναι ότι δεν ξέρεις κανέναν
Β:θα έρθω
Π:αλήθεια μικρή?
Β:ναι αλήθεια
Π:ωραία και θα δείς θα σου αρέσει η Θεσσαλονίκη
Β:εντάξει λοιπόν σε αφήνω παω να δω τι κάνει ο μπαμπάς
Π:εντάξει τα λέμε
Β:bye
Λέω και σηκώνομαι από το κρεβάτι και παω πρός το σαλόνι. Όταν έφτασα στο σαλόνι είδα τον μπαμπά με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι. Δεν με είχε καταλάβει ότι Ειμουν στο σαλόνι μεχρι που πηγα δίπλα του.
Μπ:μικρή τι κάνεις εδώ?
Β:μπαμπά δεν κάνει να πινεις να δείς θα το περάσουμε μαζί αυτό σαν οικογένεια και όπως πάντα εντάξει?
Μπ:εντάξει
Λέει και άφηνει το ποτηρι στο τραπεζάκι και εγώ τον περνώ αγκαλιά. Όταν τελείωσε η αγκαλιά αποφάσισα να του πω ότι θα παω μαζί του.
Β:μπαμπά το αποφάσισα θα έρθω μαζί σου
Μπ:εντάξει μικρή μου είναι αργά πηγαίνε να κοιμηθείς
Β:εντάξει μπαμπά
Λέω και παω προς το Δωμάτιο όταν πηγα στο δωμάτιο έπεσα κατευθείαν για υπνο._________________________________________
Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε😊
Αυτά από εμένα τα λέμε στο επόμενο
YOU ARE READING
ο κολλητός του ξαδέρφου μου
Fanfictionhawk και βασιλική 2 άνθρωποι που δεν γνωρίζονται αλλά όταν η βασιλική παει Θεσσαλονίκη θα γνωριστούν και ποιος ξέρει πως θα καταλήξουν •hawk fanfiction